uwierać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. o starości

  • 2.

    być odczuwanym jako coś przykrego i uciążliwego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Jesteś pisarką, masz coś do roboty, mówisz, że ze starości będziesz miała książkę, dla ciebie każda trauma jest materiałem, dla mnie jest balastem, dojrzałość zaczyna mnie uwierać.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010

    [...] w ostatnim roku, gdy ukończył czterdzieści lat, rola dobroczyńcy zaczęła go uwierać.

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Nikczemne historie, 2009

    Resztę drogi przeszli w milczeniu, które najwyraźniej nie przeszkadzało dziewczynie, lecz strażaka uwierało do tego stopnia, że od czasu do czasu posyłał jej oskarżycielskie spojrzenia.

    źródło: NKJP: Ray Bradbury: 451° Fahrenheita, Esensja, 2008-06

    O czym rozmawiać z konającym? Gdy gaśnie bez świadomości, nie wahamy się postawić zapalonej świecy i odmawiać półgłosem pacierzy. Ale gdy odchodzi świadomie, gdy czas oczekiwania mu się dłuży, a sprawy doczesne uwierają, o czym mówić?

    źródło: NKJP: Katarzyna Jeziółkowska: W majestacie Śmierci, Akant, 2007-11

    Pan młody, nie musi pan jeszcze rozumieć, jak starość uwiera. Jakkolwiek i młodość czasem uwiera.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uwieram
    uwieramy
    2 os. uwierasz
    uwieracie
    3 os. uwiera
    uwierają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uwierałem
    +(e)m uwierał
    uwierałam
    +(e)m uwierała
    uwierałom
    +(e)m uwierało
    uwieraliśmy
    +(e)śmy uwierali
    uwierałyśmy
    +(e)śmy uwierały
    2 os. uwierałeś
    +(e)ś uwierał
    uwierałaś
    +(e)ś uwierała
    uwierałoś
    +(e)ś uwierało
    uwieraliście
    +(e)ście uwierali
    uwierałyście
    +(e)ście uwierały
    3 os. uwierał
    uwierała
    uwierało
    uwierali
    uwierały

    bezosobnik: uwierano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę uwierał
    będę uwierać
    będę uwierała
    będę uwierać
    będę uwierało
    będę uwierać
    będziemy uwierali
    będziemy uwierać
    będziemy uwierały
    będziemy uwierać
    2 os. będziesz uwierał
    będziesz uwierać
    będziesz uwierała
    będziesz uwierać
    będziesz uwierało
    będziesz uwierać
    będziecie uwierali
    będziecie uwierać
    będziecie uwierały
    będziecie uwierać
    3 os. będzie uwierał
    będzie uwierać
    będzie uwierała
    będzie uwierać
    będzie uwierało
    będzie uwierać
    będą uwierali
    będą uwierać
    będą uwierały
    będą uwierać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uwierajmy
    2 os. uwieraj
    uwierajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uwierałbym
    bym uwierał
    uwierałabym
    bym uwierała
    uwierałobym
    bym uwierało
    uwieralibyśmy
    byśmy uwierali
    uwierałybyśmy
    byśmy uwierały
    2 os. uwierałbyś
    byś uwierał
    uwierałabyś
    byś uwierała
    uwierałobyś
    byś uwierało
    uwieralibyście
    byście uwierali
    uwierałybyście
    byście uwierały
    3 os. uwierałby
    by uwierał
    uwierałaby
    by uwierała
    uwierałoby
    by uwierało
    uwieraliby
    by uwierali
    uwierałyby
    by uwierały

    bezosobnik: uwierano by

    bezokolicznik: uwierać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: uwierając

    gerundium: uwieranie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: uwierający

  • bez ograniczeń + uwierać +
    (KOGO)
  • W języku polskim na podstawowy niezachowany czasownik *wierać, odpowiadający np. ros. dial. virát' 'rozrzucać', serb. dial. poviram se 'włóczę się, tułam się' i kontynuujący psł. *virati (w genetycznym związku z *verti, vьrǫ 'zamykać, zawierać; kryć, chować') wskazują dziś już wyłącznie postaci prefigowane, np. roz-wierać, przy-wierać (st.pol. przywirać 'czepiać się, przylepiać się'), wy-wierać, czy właśnie u-wierać.