Jak korzystać ze słownika?

odrzucić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

11. rozmówcy

  • Definicja

    11.

    odpowiedzieć krótko
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  odpowiedzieć
    rzucić
  • Cytaty

    „Nikomu nie powiem” - przyrzekał. „Daj pan dziesięć tysięcy i opowiadaj komu chcesz” - odrzucił dygnitarz.

    źródło: NKJP: Anna Strońska: Koci, koci łapci, Gazeta Krakowska, 2003-08-29

    - Czy chcesz ze mną chodzić? - Nie - odrzucił bez namysłu.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995

    - Mój ojciec zna jej rodziców - rzekł. - Czy jest ktoś, kogo twój ojciec nie zna? - odrzuciłam szorstko.

    źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1995

    - Wszystko robisz tak w sam raz? - spytał ironicznie. - Staram się - odpowiedziała bez złości. - Nie wszystko, ale to akurat tak. - Założę się, że masz i klucz - odrzucił zaczepnie.

    źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1993
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. odrzucę
    		 odrzucimy
    2 os. odrzucisz
    		 odrzucicie
    3 os. odrzuci
    		 odrzucą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. odrzuciłem
    +(e)m odrzucił
    		 odrzuciłam
    +(e)m odrzuciła
    		 odrzuciłom
    +(e)m odrzuciło
    		 odrzuciliśmy
    +(e)śmy odrzucili
    		 odrzuciłyśmy
    +(e)śmy odrzuciły
    2 os. odrzuciłeś
    +(e)ś odrzucił
    		 odrzuciłaś
    +(e)ś odrzuciła
    		 odrzuciłoś
    +(e)ś odrzuciło
    		 odrzuciliście
    +(e)ście odrzucili
    		 odrzuciłyście
    +(e)ście odrzuciły
    3 os. odrzucił
    		 odrzuciła
    		 odrzuciło
    		 odrzucili
    		 odrzuciły

    bezosobnik: odrzucono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. odrzućmy
    2 os. odrzuć
    		 odrzućcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. odrzuciłbym
    bym odrzucił
    		 odrzuciłabym
    bym odrzuciła
    		 odrzuciłobym
    bym odrzuciło
    		 odrzucilibyśmy
    byśmy odrzucili
    		 odrzuciłybyśmy
    byśmy odrzuciły
    2 os. odrzuciłbyś
    byś odrzucił
    		 odrzuciłabyś
    byś odrzuciła
    		 odrzuciłobyś
    byś odrzuciło
    		 odrzucilibyście
    byście odrzucili
    		 odrzuciłybyście
    byście odrzuciły
    3 os. odrzuciłby
    by odrzucił
    		 odrzuciłaby
    by odrzuciła
    		 odrzuciłoby
    by odrzuciło
    		 odrzuciliby
    by odrzucili
    		 odrzuciłyby
    by odrzuciły

    bezosobnik: odrzucono by

    bezokolicznik: odrzucić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: odrzuciwszy

    gerundium: odrzucenie

    odpowiednik aspektowy: odrzucać

  • Składnia
    bez ograniczeń + odrzucić +
    MOWA WPROST
  • Pochodzenie

    Zob.  rzucić