Jak korzystać ze słownika?

wypaść

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. z kieszeni

  • Definicja

    1.

    z powodu utraty oparcia lub umocowania znaleźć się na zewnątrz czegoś i spaść w dół
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • Połączenia
    • wypadła plomba; wypadły włosy, zęby
    • wypaść przez balkon, przez okno, przez szybę;
    • wypaść z drogi, z jezdni, z toru, z szyn; z gniazda, z łódki; z kieszeni; z książki, z ręki;
    • wypaść za burtę
  • Cytaty

    A ona miała ostatni talerz postawić na stoliku, i to właśnie przede mną, gdy ten talerz nagle wypadł jej z ręki na podłogę.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

    A ten wypadek na Bruklynie, co pisali w Nowym Dzienniku? Dziecko wypadło z siódmego piętra, a facet podbiegł i złapał je w połę jesionki. I całe jest i zdrowe.

    źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1997

    Kiedy miałam czternaście lat, przyniosłam do domu małą kawkę. Musiała wypaść z gniazda, była zaledwie pisklęciem.

    źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006

    Siła uderzenia spowodowała, że kierowca samochodu, który rozpoczął manewr wyprzedzania, wypadł przez przednią szybę na jezdnię wprost pod koła volkswagena golfa, którego wcześniej mijał.

    źródło: NKJP: (Joter): Więcej rozwagi przy wyprzedzaniu, Dziennik Bałtycki, 2006-05-23
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wypadnę
    		 wypadniemy
    2 os. wypadniesz
    		 wypadniecie
    3 os. wypadnie
    		 wypadną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wypadłem
    +(e)m wypadł
    		 wypadłam
    +(e)m wypadła
    		 wypadłom
    +(e)m wypadło
    		 wypadliśmy
    +(e)śmy wypadli
    		 wypadłyśmy
    +(e)śmy wypadły
    2 os. wypadłeś
    +(e)ś wypadł
    		 wypadłaś
    +(e)ś wypadła
    		 wypadłoś
    +(e)ś wypadło
    		 wypadliście
    +(e)ście wypadli
    		 wypadłyście
    +(e)ście wypadły
    3 os. wypadł
    		 wypadła
    		 wypadło
    		 wypadli
    		 wypadły

    bezosobnik: wypadnięto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wypadnijmy
    2 os. wypadnij
    		 wypadnijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wypadłbym
    bym wypadł
    		 wypadłabym
    bym wypadła
    		 wypadłobym
    bym wypadło
    		 wypadlibyśmy
    byśmy wypadli
    		 wypadłybyśmy
    byśmy wypadły
    2 os. wypadłbyś
    byś wypadł
    		 wypadłabyś
    byś wypadła
    		 wypadłobyś
    byś wypadło
    		 wypadlibyście
    byście wypadli
    		 wypadłybyście
    byście wypadły
    3 os. wypadłby
    by wypadł
    		 wypadłaby
    by wypadła
    		 wypadłoby
    by wypadło
    		 wypadliby
    by wypadli
    		 wypadłyby
    by wypadły

    bezosobnik: wypadnięto by

    bezokolicznik: wypaść

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypadłszy

    gerundium: wypadnięcie

    odpowiednik aspektowy: wypadać

  • Składnia
    bez ograniczeń + wypaść +
    SKĄD + (KTÓRĘDY) + (DOKĄD)
  • Pochodzenie

    Zob.  paść  (na ziemię)