-
3.
gwałtownie wybiec skądś i ukazać się nagle w innym miejscu -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek -
synonimy: wyskoczyć
-
- wypaść na dwór, na pole, na schody, na ulicę; na zewnątrz
- wypaść w pole
- wypaść z bramy, z pokoju, z klatki schodowej
- wypaść zza drzwi
- wypaść jak burza, jak oparzony
-
Na cypel galopem wypadli jeźdźcy, z rozpędu wjeżdżając w wodę.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
Waldek wypadł z klatki jak burza. Natychmiast zastąpiłem mu drogę.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Zza budynku na powitanie wypadła sfora zajadle hałasujących psów.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Pradziadziuś Burbelka i Bartosz popatrzyli na siebie. Nie zdążyli zamienić słowa, gdyż na podwórko z sieni wypadła Zosia. Jeden warkocz miała rozpleciony, na policzkach czerwone plamy. Cała się trzęsła.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Tego lata w Burbelkowie, 2000
Odzyskawszy równowagę, pognał w kierunku Nowego Światu, wypadł przez bramę i po chwili zniknął po drugiej stronie ulicy, kurczowo ściskając łup.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wypadnę
wypadniemy
2 os. wypadniesz
wypadniecie
3 os. wypadnie
wypadną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wypadłem
+(e)m wypadł
wypadłam
+(e)m wypadła
wypadłom
+(e)m wypadło
wypadliśmy
+(e)śmy wypadli
wypadłyśmy
+(e)śmy wypadły
2 os. wypadłeś
+(e)ś wypadł
wypadłaś
+(e)ś wypadła
wypadłoś
+(e)ś wypadło
wypadliście
+(e)ście wypadli
wypadłyście
+(e)ście wypadły
3 os. wypadł
wypadła
wypadło
wypadli
wypadły
bezosobnik: wypadnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wypadnijmy
2 os. wypadnij
wypadnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wypadłbym
bym wypadł
wypadłabym
bym wypadła
wypadłobym
bym wypadło
wypadlibyśmy
byśmy wypadli
wypadłybyśmy
byśmy wypadły
2 os. wypadłbyś
byś wypadł
wypadłabyś
byś wypadła
wypadłobyś
byś wypadło
wypadlibyście
byście wypadli
wypadłybyście
byście wypadły
3 os. wypadłby
by wypadł
wypadłaby
by wypadła
wypadłoby
by wypadło
wypadliby
by wypadli
wypadłyby
by wypadły
bezosobnik: wypadnięto by
bezokolicznik: wypaść
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypadłszy
gerundium: wypadnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wypadnięcie
wypadnięcia
D. wypadnięcia
wypadnięć
C. wypadnięciu
wypadnięciom
B. wypadnięcie
wypadnięcia
N. wypadnięciem
wypadnięciami
Ms. wypadnięciu
wypadnięciach
W. wypadnięcie
wypadnięcia
odpowiednik aspektowy: wypadać
-
Rz żywotny + wypaść + (SKĄD) + (KTÓRĘDY) + (DOKĄD) -
Zob. paść (na ziemię)