Jak korzystać ze słownika?

wypaść

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. coś komuś wypadło

  • Definicja

    4.

    zdarzyć się niespodziewanie i niezależnie od czyjejś woli
  • Kwalifikacja tematyczna

    ATEMATYCZNY

  • Połączenia
    • wyjazd wypadł; wizyta wypadła
    • wypaść nagle
  • Cytaty

    Widzi pan, panie kierowniku, ten wyjazd wypadł nam tak nagle, że nie zdążyliśmy wcześniej kupić biletów, a jak poszliśmy do kasy, to miejscówek już nie było.

    źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

    Czyżby zapomniał i wyszedł gdzieś? Ale nie - okazało się, że dobrze pamięta; pięć po szóstej, gdy skonsternowana krążyła wokół willi, zadzwonił i przeprosił. Coś ważnego wypadło i odrobinę muszą przesunąć spotkanie.

    źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005

    Czasem węgla nam trochę podrzucił, kiedy węgiel zwoził, czasem drzewa, a raz przytachał cały worek kaszy manny, bo zwoził kaszę mannę ze stacji do sklepów i wypadło mu, że ma dwa worki za dużo, to jeden sobie wziął, a drugi nam.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

    Miał pomóc Jerzy [...], ale coś mu wypadło i nie mógł przyjechać na spotkanie m.in. w tej sprawie.

    źródło: NKJP: Marek Twaróg: Niechciane skarby, Dziennik Zachodni, 2006-08-04
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wypadnę
    		 wypadniemy
    2 os. wypadniesz
    		 wypadniecie
    3 os. wypadnie
    		 wypadną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wypadłem
    +(e)m wypadł
    		 wypadłam
    +(e)m wypadła
    		 wypadłom
    +(e)m wypadło
    		 wypadliśmy
    +(e)śmy wypadli
    		 wypadłyśmy
    +(e)śmy wypadły
    2 os. wypadłeś
    +(e)ś wypadł
    		 wypadłaś
    +(e)ś wypadła
    		 wypadłoś
    +(e)ś wypadło
    		 wypadliście
    +(e)ście wypadli
    		 wypadłyście
    +(e)ście wypadły
    3 os. wypadł
    		 wypadła
    		 wypadło
    		 wypadli
    		 wypadły

    bezosobnik: wypadnięto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wypadnijmy
    2 os. wypadnij
    		 wypadnijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wypadłbym
    bym wypadł
    		 wypadłabym
    bym wypadła
    		 wypadłobym
    bym wypadło
    		 wypadlibyśmy
    byśmy wypadli
    		 wypadłybyśmy
    byśmy wypadły
    2 os. wypadłbyś
    byś wypadł
    		 wypadłabyś
    byś wypadła
    		 wypadłobyś
    byś wypadło
    		 wypadlibyście
    byście wypadli
    		 wypadłybyście
    byście wypadły
    3 os. wypadłby
    by wypadł
    		 wypadłaby
    by wypadła
    		 wypadłoby
    by wypadło
    		 wypadliby
    by wypadli
    		 wypadłyby
    by wypadły

    bezosobnik: wypadnięto by

    bezokolicznik: wypaść

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypadłszy

    gerundium: wypadnięcie

    odpowiednik aspektowy: wypadać

    Inne uwagi

    Zwykle 3 os.

  • Składnia
    (to), że ZDANIE + wypaść +
    (KOMU)
  • Pochodzenie

    Zob.  paść  (na ziemię)