wypaść - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

zaprezentować się w określony sposób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

próba, rola wypadła jakoś, ćwiczenia, zawody wypadły jakoś
wypaść na durnia, prymitywa
wypaść w czyichś oczach
wypaść dobrze, doskonale, jak najlepiej, korzystnie, nadspodziewanie dobrze, obiecująco, okazale,olśniewająco, pomyślnie, pozytywnie, rewelacyjnie, świetnie, wspaniale, znakomicie; blado, negatywnie, słabo, źle, żałośnie; przeciętnie

	Moja Japonka zdobyła trzecie miejsce. Grzegorz wypadł wspaniale: drugie miejsce. Elka szóste. Dziś koncert laureatów, no i nareszcie koniec! źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976
	Ćwiczenia wypadły bardzo dobrze, tak na piątkę z plusem - ocenia komendant PSP w Koluszkach, st. brygadier Włodzimierz Zawisza . źródło: NKJP: (TM): Katastrofa na niby, Express Ilustrowany, 2003-10-01
	Na pewno nie będzie łatwo, ponieważ wśród ich przeciwników będzie blisko sto najlepszych par z całego kraju. - Postaramy się wypaść jak najlepiej. Czujemy się wyróżnieni, ponieważ z województwa pomorskiego jadą tylko pary z Kwidzyna i nasze cztery. źródło: NKJP: (jotka): Z Pasją na parkiecie, Dziennik Bałtycki, 2005-03-02
	A mnie dręczy, jak wypadnę na tle grupy. Pomyśl, oni mieli całe życie dostęp do bibliotek, internetu, chodzili do teatru, obejrzeli wszystkie najnowsze filmy. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
	O technikach malarskich w ogóle, a już szczególnie o technikach afrykańskich, nie miał zielonego pojęcia, ale – jak zwykle – nie chciał wypaść na nieokrzesanego prymitywa, szczególnie przed LaTonyą. źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 200

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

bezosobnik: wypadnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypadnijmy
2 os.	wypadnij	wypadnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypadłbym bym wypadł	wypadłabym bym wypadła	wypadłobym bym wypadło	wypadlibyśmy byśmy wypadli	wypadłybyśmy byśmy wypadły
2 os.	wypadłbyś byś wypadł	wypadłabyś byś wypadła	wypadłobyś byś wypadło	wypadlibyście byście wypadli	wypadłybyście byście wypadły
3 os.	wypadłby by wypadł	wypadłaby by wypadła	wypadłoby by wypadło	wypadliby by wypadli	wypadłyby by wypadły

bezosobnik: wypadnięto by

bezokolicznik: wypaść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypadłszy

gerundium: wypadnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wypadać

	+	wypaść	+	JAK
	+	wypaść	+	na KOGO

Zob. paść (na ziemię)