odrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

8.

budzić wstręt

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

odpychać

	Budynek przy ulicy Kochanowskiego 5 to stara kamienica, nieremontowana od lat. Już przy wejściu odrzuca zarówno obskurny wygląd klatki schodowej, jak i okropny odór. źródło: KWSJP: Kamil Leszk: Sąsiad zostawił nam brud i robale, Głos Pomorza, 2006
	Jakoś nie potrafił wyobrazić sobie, że ktoś zechciałby zaprosić Zenka do domu. Bijący od niego smród odrzucał nawet na dworze, a w zamkniętym pomieszczeniu byłby nie do wytrzymania. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008
	Barszcz czerwony w typie „warszawskim” - z cukrem i octem - był zimny i ohydny, pasztecik okazał się słodką bułką praktycznie pozbawioną farszu, zaś chłodnik odrzucał zapachem starego skisłego mleka i moczonym w nim w nieskończoność jajkiem na twardo. źródło: NKJP: Piotr Bikont: Jadłem w..., Gazeta Wyborcza, 1992-07-17
	Posłuchaj mnie - tłumaczyłem cierpliwie - nawet gdybym chciał się z tobą napić, to nie mogę, na sam widok alkoholu mnie odrzuca. źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
	Logiczne jest, że trzeba o siebie dbać. Smród odrzuca ludzi. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzucałem +(e)m odrzucał	odrzucałam +(e)m odrzucała	odrzucałom +(e)m odrzucało	odrzucaliśmy +(e)śmy odrzucali	odrzucałyśmy +(e)śmy odrzucały
2 os.	odrzucałeś +(e)ś odrzucał	odrzucałaś +(e)ś odrzucała	odrzucałoś +(e)ś odrzucało	odrzucaliście +(e)ście odrzucali	odrzucałyście +(e)ście odrzucały
3 os.	odrzucał	odrzucała	odrzucało	odrzucali	odrzucały

bezosobnik: odrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę odrzucał będę odrzucać	będę odrzucała będę odrzucać	będę odrzucało będę odrzucać	będziemy odrzucali będziemy odrzucać	będziemy odrzucały będziemy odrzucać
2 os.	będziesz odrzucał będziesz odrzucać	będziesz odrzucała będziesz odrzucać	będziesz odrzucało będziesz odrzucać	będziecie odrzucali będziecie odrzucać	będziecie odrzucały będziecie odrzucać
3 os.	będzie odrzucał będzie odrzucać	będzie odrzucała będzie odrzucać	będzie odrzucało będzie odrzucać	będą odrzucali będą odrzucać	będą odrzucały będą odrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odrzucajmy
2 os.	odrzucaj	odrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzucałbym bym odrzucał	odrzucałabym bym odrzucała	odrzucałobym bym odrzucało	odrzucalibyśmy byśmy odrzucali	odrzucałybyśmy byśmy odrzucały
2 os.	odrzucałbyś byś odrzucał	odrzucałabyś byś odrzucała	odrzucałobyś byś odrzucało	odrzucalibyście byście odrzucali	odrzucałybyście byście odrzucały
3 os.	odrzucałby by odrzucał	odrzucałaby by odrzucała	odrzucałoby by odrzucało	odrzucaliby by odrzucali	odrzucałyby by odrzucały

bezosobnik: odrzucano by

bezokolicznik: odrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: odrzucając

gerundium: odrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: odrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: odrzucany

odpowiednik aspektowy: odrzucić

Zob. rzucić