-
1.
brak zgody na coś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- gwałtowny, ostry; kategoryczny, stanowczy, zdecydowany; obywatelski, społeczny; moralny sprzeciw
- sprzeciw matki, mieszkańców, pracowników, rodziców; ministerstwa, rządu
- sprzeciw wobec decyzji, wobec polityki kogoś
- niepokój i sprzeciw, oburzenie i sprzeciw; protesty i sprzeciwy
- formy, głos; ruch sprzeciwu
- budzić, wzbudzić; wyrazić/wyrażać, zgłosić/zgłaszać; napotkać, usłyszeć sprzeciw
-
Arcybiskup Marcin Dunin został w 1837 roku uwięziony przez Prusaków za sprzeciw wobec germanizacji.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 2001
[...] liczne sprzeciwy mieszkańców, a także brak zainteresowania ze strony miejskich urzędników nie pozwoliły zrealizować pomysłu.
źródło: NKJP: Minaret Joanny Rajkowskiej, Bęc Zmiana, 2010-07-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sprzeciw
sprzeciwy
D. sprzeciwu
sprzeciwów
C. sprzeciwowi
sprzeciwom
B. sprzeciw
sprzeciwy
N. sprzeciwem
sprzeciwami
Ms. sprzeciwie
sprzeciwach
W. sprzeciwie
sprzeciwy
-
+ sprzeciw + wobec KOGO/CZEGO -
Rzeczownik od sprzeciwić się (zob.)