zmartwić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

poczuć niepokój i smutek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

strapić się
zafrasować się
zatroskać się

zmartwić się brakiem wiadomości, chorobą, dziwnym zachowaniem, niepowodzeniem, odwołaniem czegoś, pracą, szkołą, utratą czegoś, wiadomością, wypadkiem, czyimś zdrowiem, złymi wieściami, zniknięciem

	Urszula nie zmartwiła się odwołaniem spektaklu. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
	Maurycy zmartwił się, że straci jedynego sojusznika. źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
	Bardzo się zmartwiłam, kiedy odszedł na emeryturę. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Księżyc nad Zakopanem, 2006
	Pamiętam, że w dniu chrztu było zimno i lało, więc się zmartwiłem, czy się synek nie przeziębił. źródło: NKJP: Marek Harny: Zdrajca, 2007
	- O, to przykre - zmartwił się major. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmartwiłem się +(e)m się zmartwił	zmartwiłam się +(e)m się zmartwiła	zmartwiłom się +(e)m się zmartwiło	zmartwiliśmy się +(e)śmy się zmartwili	zmartwiłyśmy się +(e)śmy się zmartwiły
2 os.	zmartwiłeś się +(e)ś się zmartwił	zmartwiłaś się +(e)ś się zmartwiła	zmartwiłoś się +(e)ś się zmartwiło	zmartwiliście się +(e)ście się zmartwili	zmartwiłyście się +(e)ście się zmartwiły
3 os.	zmartwił się	zmartwiła się	zmartwiło się	zmartwili się	zmartwiły się

bezosobnik: zmartwiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmartwmy się
2 os.	zmartw się	zmartwcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmartwiłbym się bym się zmartwił	zmartwiłabym się bym się zmartwiła	zmartwiłobym się bym się zmartwiło	zmartwilibyśmy się byśmy się zmartwili	zmartwiłybyśmy się byśmy się zmartwiły
2 os.	zmartwiłbyś się byś się zmartwił	zmartwiłabyś się byś się zmartwiła	zmartwiłobyś się byś się zmartwiło	zmartwilibyście się byście się zmartwili	zmartwiłybyście się byście się zmartwiły
3 os.	zmartwiłby się by się zmartwił	zmartwiłaby się by się zmartwiła	zmartwiłoby się by się zmartwiło	zmartwiliby się by się zmartwili	zmartwiłyby się by się zmartwiły

bezosobnik: zmartwiono by się

bezokolicznik: zmartwić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmartwiwszy się

gerundium: zmartwienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: martwić się

Rz_osobowy	+	zmartwić się	+	CZYM
Rz_osobowy	+	zmartwić się	+	że ZDANIE\|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	zmartwić się	+	MOWA WPROST

Zob. martwić