spsocić
-
wyrządzić komuś szkodę, sprawić przykrość
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: przeskrobać
zmalować
-
Byłem grzeczny i czysty, a jednak miałem wrażenie, że nikt mi nie wierzy i wszyscy przyglądają mi się w domu podejrzliwie, jakby spodziewając się, że za chwilę coś spsocę i zburzę spokój rodziny.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Konrad to taki urwis, że nie ma dnia, aby coś sąsiadom nie spsocił i ciągle na niego krzyczą.
źródło: NKJP: Felietony, Gazeta Poznańska, 2004-06-04
Wieść gminna głosi, że na przeworskim rynku przerwała się samorządowa kariera burmistrza, rządzącego miastem do 1998 r. Nie, nie spsocił nic złego, nie spłatał żadnego figla: zawistnicy zarzucali mu głośno, że nie dbał o upiększanie centrum miasta, o jego wizerunek.
źródło: NKJP: Na przeworskim rynku, Dziennik Polski, 2003-03-07
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. spsocę
spsocimy
2 os. spsocisz
spsocicie
3 os. spsoci
spsocą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. spsociłem
+(e)m spsocił
spsociłam
+(e)m spsociła
spsociłom
+(e)m spsociło
spsociliśmy
+(e)śmy spsocili
spsociłyśmy
+(e)śmy spsociły
2 os. spsociłeś
+(e)ś spsocił
spsociłaś
+(e)ś spsociła
spsociłoś
+(e)ś spsociło
spsociliście
+(e)ście spsocili
spsociłyście
+(e)ście spsociły
3 os. spsocił
spsociła
spsociło
spsocili
spsociły
bezosobnik: spsocono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. spsoćmy
2 os. spsoć
spsoćcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. spsociłbym
bym spsocił
spsociłabym
bym spsociła
spsociłobym
bym spsociło
spsocilibyśmy
byśmy spsocili
spsociłybyśmy
byśmy spsociły
2 os. spsociłbyś
byś spsocił
spsociłabyś
byś spsociła
spsociłobyś
byś spsociło
spsocilibyście
byście spsocili
spsociłybyście
byście spsociły
3 os. spsociłby
by spsocił
spsociłaby
by spsociła
spsociłoby
by spsociło
spsociliby
by spsocili
spsociłyby
by spsociły
bezosobnik: spsocono by
bezokolicznik: spsocić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: spsociwszy
gerundium: spsocenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spsocenie
spsocenia
D. spsocenia
spsoceń
C. spsoceniu
spsoceniom
B. spsocenie
spsocenia
N. spsoceniem
spsoceniami
Ms. spsoceniu
spsoceniach
W. spsocenie
spsocenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: spsocony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. spsocony
spsocony
spsocony
spsocone
spsocona
D. spsoconego
spsoconego
spsoconego
spsoconego
spsoconej
C. spsoconemu
spsoconemu
spsoconemu
spsoconemu
spsoconej
B. spsoconego
spsoconego
spsocony
spsocone
spsoconą
N. spsoconym
spsoconym
spsoconym
spsoconym
spsoconą
Ms. spsoconym
spsoconym
spsoconym
spsoconym
spsoconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. spsoceni
spsoceni
spsocone
spsocone
D. spsoconych
spsoconych
spsoconych
spsoconych
C. spsoconym
spsoconym
spsoconym
spsoconym
B. spsoconych
spsoconych
spsoconych
spsocone
N. spsoconymi
spsoconymi
spsoconymi
spsoconymi
Ms. spsoconych
spsoconych
spsoconych
spsoconych
-
+ spsocić + CO + (KOMU) -
Zob. psota