ktoś dał wiarę komuś/czemuś - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś uwierzył komuś lub w coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Prokuratura dała wiarę dziennikarzowi. Uznała, że wiceminister nie tylko pobił dziennikarza, ale - co ważniejsze - przemocą zmusił go do zaniechania opublikowania materiału prasowego, jakim jest zdjęcie. źródło: NKJP: Bogdan Wróblewski: Precedensowy wyrok za naruszenie prawa prasowego, Gazeta Wyborcza, 1997-12-05
	Inwestorzy dali wiarę zapewnieniom zarządu i po chwilowym spadku notowań zaczęli kupować akcje BRE. źródło: NKJP: Bardzo dobre prognozy, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2005-02-22
	Zbyt wiele przeszedł, żeby dać wiarę tak prostemu, łatwemu i przyjemnemu rozwiązaniu. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
	Nawiasem mówiąc, być zapisanym do klasy fortepianu lub skrzypiec oznaczało w tamtych zamierzchłych czasach pewien zaszczyt, dasz wiarę? źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, npch; odmienny: dać