wiercić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

obracając, poruszać czymś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	Należy unikać zbyt długiego lub zbędnego stania. Kiedy już trzeba stać, najlepiej dreptać w miejscu, kręcić się, wiercić stopami, podnosić je do góry. źródło: NKJP: Hubert Woźniak; Arkadiusz Adamkowski: Masz tylko dwie nogi, Gazeta Wyborcza, 1996-10-14
	Ogólnie podczas tej sesji zauważalne jest duże napięcie, chociażby w pozycjach, jakie przybierają uczestnicy: Grażyna wierci nogą, Bożena siedzi skulona jak małe dziecko, z palcem w buzi, Asia i Agatka chwilami „wycofane” z kręgu, także skulone. źródło: NKJP: Krzysztof Jedliński i inni: Trening interpersonalny, 1997
	Lekarz przygotował zastrzyk, ja wierciłam ręką, żeby nie mógł się wkłuć. źródło: NKJP: Piotr Lipiński: POWRÓT ADAMA HUMERA, Gazeta Wyborcza, 1993-03-03
	Siedział on przy stole, spoglądał łakomie na śniadanie i wiercił zapamiętale szpikulcem w cybuchu zatkanej fajki. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Mechanicznie odnalazł klucz w kieszeni ciężkiego granatowego płaszcza i równie mechanicznie wiercił nim w zamku. źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wierciłem +(e)m wiercił	wierciłam +(e)m wierciła	wierciłom +(e)m wierciło	wierciliśmy +(e)śmy wiercili	wierciłyśmy +(e)śmy wierciły
2 os.	wierciłeś +(e)ś wiercił	wierciłaś +(e)ś wierciła	wierciłoś +(e)ś wierciło	wierciliście +(e)ście wiercili	+(e)ście wierciły
3 os.	wiercił	wierciła	wierciło	wiercili	wierciły

bezosobnik: wiercono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wiercił będę wiercić	będę wierciła będę wiercić	będę wierciło będę wiercić	będziemy wiercili będziemy wiercić	będziemy wierciły będziemy wiercić
2 os.	będziesz wiercił będziesz wiercić	będziesz wierciła będziesz wiercić	będziesz wierciło będziesz wiercić	będziecie wiercili będziecie wiercić	będziecie wierciły będziecie wiercić
3 os.	będzie wiercił będzie wiercić	będzie wierciła będzie wiercić	będzie wierciło będzie wiercić	będą wiercili będą wiercić	będą wierciły będą wiercić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wierćmy
2 os.	wierć	wierćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wierciłbym bym wiercił	wierciłabym bym wierciła	wierciłobym bym wierciło	wiercilibyśmy byśmy wiercili	wierciłybyśmy byśmy wierciły
2 os.	wierciłbyś byś wiercił	wierciłabyś byś wierciła	wierciłobyś byś wierciło	wiercilibyście byście wiercili	wierciłybyście byście wierciły
3 os.	wierciłby	wierciłaby by wierciła	wierciłoby by wierciło	wierciliby by wiercili	wierciłyby by wierciły

bezokolicznik: wiercić

imiesłów przysłówkowy współczesny: wiercąc

gerundium: wiercenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wiercący

Rz żywotny

+

wiercić

+

CZYM + (w CZYM)

psł. *vŕ̥titi, *vŕ̥ťǫ 'obracać, kręcić, wiercić'