podrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. gwałtownie unosić część ciała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

hiperonimy:

poruszać

	Koń podrzucał głową zanurzoną w sakwie z owsem. źródło: KWSJP: Julian Stryjkowski: Austeria, 1966
	- Nie bój się... - uspokaja ją zdawkowo, ale dziewczyna, jak obrażona, podrzuca pogardliwie ramionami i odwraca od niego wzrok. źródło: KWSJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
	Na mój widok zaczęły jeszcze wyżej podrzucać nogi i jeszcze szybciej kręcić piruety. źródło: KWSJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	Jeden z koni podrzuca łbem i oficer ściąga lejce dłonią w białej rękawicy z mankietem sięgającym łokcia. źródło: KWSJP: Andrzej Kuśniewicz: Król Obojga Sycylii, 1970
	Nie zwracał uwagi na nic wokoło, raz po raz podrzucał do góry swe tłuste, białe uda i sapiąc głośno tańczył wokoło kopca. źródło: KWSJP: Stefan Themerson: Wykład profesora Mmaa, 1969

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podrzucałem +(e)m podrzucał	podrzucałam +(e)m podrzucała	podrzucałom +(e)m podrzucało	podrzucaliśmy +(e)śmy podrzucali	podrzucałyśmy +(e)śmy podrzucały
2 os.	podrzucałeś +(e)ś podrzucał	podrzucałaś +(e)ś podrzucała	podrzucałoś +(e)ś podrzucało	podrzucaliście +(e)ście podrzucali	podrzucałyście +(e)ście podrzucały
3 os.	podrzucał	podrzucała	podrzucało	podrzucali	podrzucały

bezosobnik: podrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę podrzucał będę podrzucać	będę podrzucała będę podrzucać	będę podrzucało będę podrzucać	będziemy podrzucali będziemy podrzucać	będziemy podrzucały będziemy podrzucać
2 os.	będziesz podrzucał będziesz podrzucać	będziesz podrzucała będziesz podrzucać	będziesz podrzucało będziesz podrzucać	będziecie podrzucali będziecie podrzucać	będziecie podrzucały będziecie podrzucać
3 os.	będzie podrzucał będzie podrzucać	będzie podrzucała będzie podrzucać	będzie podrzucało będzie podrzucać	będą podrzucali będą podrzucać	będą podrzucały będą podrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podrzucajmy
2 os.	podrzucaj	podrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podrzucałbym bym podrzucał	podrzucałabym bym podrzucała	podrzucałobym bym podrzucało	podrzucalibyśmy byśmy podrzucali	podrzucałybyśmy byśmy podrzucały
2 os.	podrzucałbyś byś podrzucał	podrzucałabyś byś podrzucała	podrzucałobyś byś podrzucało	podrzucalibyście byście podrzucali	podrzucałybyście byście podrzucały
3 os.	podrzucałby by podrzucał	podrzucałaby by podrzucała	podrzucałoby by podrzucało	podrzucaliby by podrzucali	podrzucałyby by podrzucały

bezosobnik: podrzucano by

bezokolicznik: podrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: podrzucając

gerundium: podrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: podrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: podrzucany

odpowiednik aspektowy: podrzucić

Rz_żywotny	+	podrzucać	+	CZYM
Rz_żywotny	+	podrzucać	+	CO

Zob. rzucić