-
1.
wydać wartościującą opinię -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie -
- osądzić komunistów
- moralnie osądzić
-
Niech go Bóg osądzi, ja mu wybaczyłam.
źródło: NKJP: Anna Żebrowska, Olga z wyklętego rodu, Gazeta Wyborcza data wydania 1996-04-05
Tylko Bóg jest zdolny osądzić czyny i myśli każdego z nas.
źródło: NKJP: Marek Dziewiecki: Młodzi w poszukiwaniu szczęścia Szczęście – Miłość – Seksualność, 2007
Nie odosobnione są sytuacje, w których ludzie zachowują się w sposób przynoszący im korzyść, chociaż nie tylko otoczenie, ale i oni sami skłonni byliby takie zachowanie osądzić jako moralnie niesłuszne.
źródło: NKJP: Edmund Wnuk-Lipiński: Demokratyczna rekonstrukcja : z socjologii radykalnej zmiany społecznej, 1996
[...] całą drogę gadał niby to z sympatii dla mnie, że martwić się jest najłatwiej i że lepiej, by mnie żałowano, zamiast by mnie osądzono za błędy, aczkolwiek mógłbym się poprawić i być w służbie wszystkim.
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
Francuscy historycy na pytanie: kto winien jest klęski, osądzili, że sztab generalny.
źródło: NKJP: Zygmunt Kałużyński, Jak przegrałem wojnę, Polityka, 2001-09-22
Jeśli uczniowie zawdzięczają wiele temu, że grają w sztukach samego Buchanana, to Buchanan zawdzięcza szkole to, że w jego sztukach gra sam Montaigne. Potomność osądzi, kto miał większy powód do dumy.
źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009
W sumie starałem się powiedzieć więcej o sprawach mniej znanych. Czy postąpiłem słusznie, niech osądzą Czytelnicy.
źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła: Niemcy w okresie hitlerowskim, 1997
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. osądzę
osądzimy
2 os. osądzisz
osądzicie
3 os. osądzi
osądzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. osądziłem
+(e)m osądził
osądziłam
+(e)m osądziła
osądziłom
+(e)m osądziło
osądziliśmy
+(e)śmy osądzili
osądziłyśmy
+(e)śmy osądziły
2 os. osądziłeś
+(e)ś osądził
osądziłaś
+(e)ś osądziła
osądziłoś
+(e)ś osądziło
osądziliście
+(e)ście osądzili
osądziłyście
+(e)ście osądziły
3 os. osądził
osądziła
osądziło
osądzili
osądziły
bezosobnik: osądzono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. osądźmy
2 os. osądź
osądźcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. osądziłbym
bym osądził
osądziłabym
bym osądziła
osądziłobym
bym osądziło
osądzilibyśmy
byśmy osądzili
osądziłybyśmy
byśmy osądziły
2 os. osądziłbyś
byś osądził
osądziłabyś
byś osądziła
osądziłobyś
byś osądziło
osądzilibyście
byście osądzili
osądziłybyście
byście osądziły
3 os. osądziłby
by osądził
osądziłaby
by osądziła
osądziłoby
by osądziło
osądziliby
by osądzili
osądziłyby
by osądziły
bezosobnik: osądzono by
bezokolicznik: osądzić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: osądziwszy
gerundium: osądzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osądzenie
osądzenia
D. osądzenia
osądzeń
C. osądzeniu
osądzeniom
B. osądzenie
osądzenia
N. osądzeniem
osądzeniami
Ms. osądzeniu
osądzeniach
W. osądzenie
osądzenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: osądzony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. osądzony
osądzony
osądzony
osądzone
osądzona
D. osądzonego
osądzonego
osądzonego
osądzonego
osądzonej
C. osądzonemu
osądzonemu
osądzonemu
osądzonemu
osądzonej
B. osądzonego
osądzonego
osądzony
osądzone
osądzoną
N. osądzonym
osądzonym
osądzonym
osądzonym
osądzoną
Ms. osądzonym
osądzonym
osądzonym
osądzonym
osądzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. osądzeni
osądzeni
osądzone
osądzone
D. osądzonych
osądzonych
osądzonych
osądzonych
C. osądzonym
osądzonym
osądzonym
osądzonym
B. osądzonych
osądzonych
osądzonych
osądzone
N. osądzonymi
osądzonymi
osądzonymi
osądzonymi
Ms. osądzonych
osądzonych
osądzonych
osądzonych
odpowiednik aspektowy: osądzać
-
+ osądzić + KOGO/CO + (za CO)+ osądzić + że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNO-ZALEŻNE -