osądzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wydać wyrok po zakończeniu postępowania sądowego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

sąd

	Podobno rząd w Kigali chce osądzić za ludobójstwo aż 30 tysięcy ludzi. źródło: NKJP: Rwanda, Gazeta Wyborcza, 1994-08-08
	Minister sprawiedliwości Grzegorz Kurczuk powiedział, że popiera zaostrzenie kar za przestępstwa korupcyjne i przeciwko człowiekowi, ale ważniejsze od tego są procedury karne, które pozwolą sprawnie osądzić przestępców. źródło: NKJP: Prawo czy sprawiedliwość, Dziennik Polski, 2002-09-13
	Ówcześni koalicjanci utrudnili osądzenie czynów popełnionych po 13 grudnia, szczególnie masakry górników w kopalni „Wujek”. źródło: NKJP: Stanisław Janecki; Maciej Łuczak, WYMIAR NIESPRAWIEDLIWOŚCI, 1997
	W 2003 r. prokuratura wysłała akt oskarżenia przeciwko Lesiakowi, ale sąd zwrócił akta. Uznał, że nie może osądzić sprawy, w której zarzuty są tajne. źródło: NKJP: Barbara Madajczyk-Krasowska, Sprawny esbek zawsze się przyda, Dziennik Bałtycki, 2006-10-13
	W czerwcu 1937 odwołany do ZSRR, aresztowany 8 czerwca 1937 po przekroczeniu granicy, 21 sierpnia osądzony na karę śmierci i rozstrzelany tego samego dnia. źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić : ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osądziłem +(e)m osądził	osądziłam +(e)m osądziła	osądziłom +(e)m osądziło	osądziliśmy +(e)śmy osądzili	osądziłyśmy +(e)śmy osądziły
2 os.	osądziłeś +(e)ś osądził	osądziłaś +(e)ś osądziła	osądziłoś +(e)ś osądziło	osądziliście +(e)ście osądzili	osądziłyście +(e)ście osądziły
3 os.	osądził	osądziła	osądziło	osądzili	osądziły

bezosobnik: osądzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		osądźmy
2 os.	osądź	osądźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osądziłbym bym osądził	osądziłabym bym osądziła	osądziłobym bym osądziło	osądzilibyśmy byśmy osądzili	osądziłybyśmy byśmy osądziły
2 os.	osądziłbyś byś osądził	osądziłabyś byś osądziła	osądziłobyś byś osądziło	osądzilibyście byście osądzili	osądziłybyście byście osądziły
3 os.	osądziłby by osądził	osądziłaby by osądziła	osądziłoby by osądziło	osądziliby by osądzili	osądziłyby by osądziły

bezosobnik: osądzono by

bezokolicznik: osądzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: osądziwszy

gerundium: osądzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: osądzony

odpowiednik aspektowy: osądzać

	+	osądzić	+	KOGO + (za CO) + (na CO)
	+	osądzić	+	CO