rozproszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

osłabić coś jednorodnego, rozdzielając to na części

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	Rozproszą szybko jego spuściznę wraz z państwem, Elam już pono głowę podnosi. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Detektyw oprzytomniał [...] na tyle, że mógł teraz otworzyć także drugie oko i skumulować w jedną wiązkę rozproszone dotychczas resztki energii. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
	Prosiłabym też o ustosunkowanie się Ministerstwa Finansów co do kierunku, w jakim zmierza, jeśli chodzi o system kontroli. Czy dąży do rozproszenia sił i środków, czy do wzmocnienia i powołania jednolitej struktury, jaką by była policja finansowa. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 99. posiedzenia Senatu RP w dniu 14 maja 1997 r.
	Znacznie trudniejszą częścią naszego programu jest stworzenie zorganizowanego popytu na kapitał uwłaszczeniowy. Chcę zwrócić uwagę, że w dotychczasowych programach prywatyzacji nikt się o to nie martwił. Po prostu rozproszono kapitał. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 26.06.1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozproszyłem +(e)m rozproszył	rozproszyłam +(e)m rozproszyła	rozproszyłom +(e)m rozproszyło	rozproszyliśmy +(e)śmy rozproszyli	rozproszyłyśmy +(e)śmy rozproszyły
2 os.	rozproszyłeś +(e)ś rozproszył	rozproszyłaś +(e)ś rozproszyła	rozproszyłoś +(e)ś rozproszyło	rozproszyliście +(e)ście rozproszyli	rozproszyłyście +(e)ście rozproszyły
3 os.	rozproszył	rozproszyła	rozproszyło	rozproszyli	rozproszyły

bezosobnik: rozproszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozproszmy
2 os.	rozprosz	rozproszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozproszyłbym bym rozproszył	rozproszyłabym bym rozproszyła	rozproszyłobym bym rozproszyło	rozproszylibyśmy byśmy rozproszyli	rozproszyłybyśmy byśmy rozproszyły
2 os.	rozproszyłbyś byś rozproszył	rozproszyłabyś byś rozproszyła	rozproszyłobyś byś rozproszyło	rozproszylibyście byście rozproszyli	rozproszyłybyście byście rozproszyły
3 os.	rozproszyłby by rozproszył	rozproszyłaby by rozproszyła	rozproszyłoby by rozproszyło	rozproszyliby by rozproszyli	rozproszyłyby by rozproszyły

bezosobnik: rozproszono by

bezokolicznik: rozproszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozproszywszy

gerundium: rozproszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozproszony

odpowiednik aspektowy: rozpraszać

+

rozproszyć

+

CO

ogsł. *orz-poršiti

Zob. prószyć