-
3.
przeszkodzić w skupieniu się -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: zdekoncentrować
-
- rozproszyć czyjeś myśli, czyjąś uwagę
-
Leżąc nieruchomo i z zamkniętymi oczami, usiłował zebrać rozproszone myśli. Na próżno. W jego udręczonym mózgu panował całkowity zamęt.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
– Przepraszam, coś mnie rozproszyło. Proszę mi jeszcze raz powiedzieć o tej próbie życia i śmierci.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
Nie ujechaliśmy daleko, a znów miałem czarnych gości. Nie przysięgnę, że byli to ci sami, którzy wystraszyli mnie na peronie. Wtedy zresztą miałem zbyt rozproszoną uwagę, aby się im dokładnie przyglądać.
źródło: NKJP: Zdzisław Szczepaniak: Dziewczyna z Trogiru i inne opowiadania, 2005
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozproszę
rozproszymy
2 os. rozproszysz
rozproszycie
3 os. rozproszy
rozproszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozproszyłem
+(e)m rozproszył
rozproszyłam
+(e)m rozproszyła
rozproszyłom
+(e)m rozproszyło
rozproszyliśmy
+(e)śmy rozproszyli
rozproszyłyśmy
+(e)śmy rozproszyły
2 os. rozproszyłeś
+(e)ś rozproszył
rozproszyłaś
+(e)ś rozproszyła
rozproszyłoś
+(e)ś rozproszyło
rozproszyliście
+(e)ście rozproszyli
rozproszyłyście
+(e)ście rozproszyły
3 os. rozproszył
rozproszyła
rozproszyło
rozproszyli
rozproszyły
bezosobnik: rozproszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozproszmy
2 os. rozprosz
rozproszcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozproszyłbym
bym rozproszył
rozproszyłabym
bym rozproszyła
rozproszyłobym
bym rozproszyło
rozproszylibyśmy
byśmy rozproszyli
rozproszyłybyśmy
byśmy rozproszyły
2 os. rozproszyłbyś
byś rozproszył
rozproszyłabyś
byś rozproszyła
rozproszyłobyś
byś rozproszyło
rozproszylibyście
byście rozproszyli
rozproszyłybyście
byście rozproszyły
3 os. rozproszyłby
by rozproszył
rozproszyłaby
by rozproszyła
rozproszyłoby
by rozproszyło
rozproszyliby
by rozproszyli
rozproszyłyby
by rozproszyły
bezosobnik: rozproszono by
bezokolicznik: rozproszyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozproszywszy
gerundium: rozproszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozproszenie
rozproszenia
D. rozproszenia
rozproszeń
C. rozproszeniu
rozproszeniom
B. rozproszenie
rozproszenia
N. rozproszeniem
rozproszeniami
Ms. rozproszeniu
rozproszeniach
W. rozproszenie
rozproszenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: rozproszony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozproszony
rozproszony
rozproszony
rozproszone
rozproszona
D. rozproszonego
rozproszonego
rozproszonego
rozproszonego
rozproszonej
C. rozproszonemu
rozproszonemu
rozproszonemu
rozproszonemu
rozproszonej
B. rozproszonego
rozproszonego
rozproszony
rozproszone
rozproszoną
N. rozproszonym
rozproszonym
rozproszonym
rozproszonym
rozproszoną
Ms. rozproszonym
rozproszonym
rozproszonym
rozproszonym
rozproszonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozproszeni
rozproszeni
rozproszone
rozproszone
D. rozproszonych
rozproszonych
rozproszonych
rozproszonych
C. rozproszonym
rozproszonym
rozproszonym
rozproszonym
B. rozproszonych
rozproszonych
rozproszonych
rozproszone
N. rozproszonymi
rozproszonymi
rozproszonymi
rozproszonymi
Ms. rozproszonych
rozproszonych
rozproszonych
rozproszonych
odpowiednik aspektowy: rozpraszać
-
+ rozproszyć + CO -
ogsł. *orz-poršiti
Zob. prószyć
-
+ rozproszyć + CO