podrzucić - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. naprowadzić kogoś na określony temat lub rozwiązanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	podsunąć
	hiperonimy:	zaproponować

	Meier podrzucił mi interesujący trop. źródło: KWSJP: Joanna Szymczyk: Ewa i złoty kot, 2004
	[...] doszło do spotkania z Danutą Grechutą, która podrzuciła pomysł festiwalu swego męża. źródło: NKJP: Anna z łopatką przy płocie, Dziennik Polski, 2008-10-11
	Postawiłabym [...] na specjalistów, na ludzi znających problem, orientujących się w zagrożeniach, jakie niesie ze sobą alkoholizm i znających sposoby rozwiązywania, regulacje prawne, ale też mogących podrzucić pomysły na ciekawe działania profilaktyczne. źródło: NKJP: Aleksandra Tyczyńska: Alkoholicy na prawo, Dziennik Łódzki, 2007-04-11
	Patrząc na ponure wskaźniki bezrobocia, należałoby politykom, którzy lubią mocne słowa, podrzucić hasło: „Rozwój albo śmierć”. źródło: KWSJP: Paweł Tarnowski: Rozwój albo śmierć, Polityka, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podrzuciłem +(e)m podrzucił	podrzuciłam +(e)m podrzuciła	podrzuciłom +(e)m podrzuciło	podrzuciliśmy +(e)śmy podrzucili	podrzuciłyśmy +(e)śmy podrzuciły
2 os.	podrzuciłeś +(e)ś podrzucił	podrzuciłaś +(e)ś podrzuciła	podrzuciłoś +(e)ś podrzuciło	podrzuciliście +(e)ście podrzucili	podrzuciłyście +(e)ście podrzuciły
3 os.	podrzucił	podrzuciła	podrzuciło	podrzucili	podrzuciły

bezosobnik: podrzucono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podrzućmy
2 os.	podrzuć	podrzućcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podrzuciłbym bym podrzucił	podrzuciłabym bym podrzuciła	podrzuciłobym bym podrzuciło	podrzucilibyśmy byśmy podrzucili	podrzuciłybyśmy byśmy podrzuciły
2 os.	podrzuciłbyś byś podrzucił	podrzuciłabyś byś podrzuciła	podrzuciłobyś byś podrzuciło	podrzucilibyście byście podrzucili	podrzuciłybyście byście podrzuciły
3 os.	podrzuciłby by podrzucił	podrzuciłaby by podrzuciła	podrzuciłoby by podrzuciło	podrzuciliby by podrzucili	podrzuciłyby by podrzuciły

bezosobnik: podrzucono by

bezokolicznik: podrzucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podrzuciwszy

gerundium: podrzucenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: podrzucony

odpowiednik aspektowy: podrzucać

Rz_osobowy

+

podrzucić

+

CO + KOMU

Zob. rzucić