ktoś wychodzi obronną ręką
-
książk. ktoś, mimo grożącego mu niebezpieczeństwa lub kłopotów, unika doznania szkody
-
ATEMATYCZNY
-
- ktoś wychodzi obronną ręką z próby, sprawdzianu, testu; z jakiejś sytuacji; z kryzysu; z opałów, opresji, tarapatów; z zamachu; z konfrontacji, pojedynku, potyczki, rywalizacji
-
Historia Starożytnego Rzymu to w dużej mierze dzieje wojen i bitew, które na przestrzeni kilku wieków przed Chrystusem doprowadziły do stworzenia Imperium Romanum. Nie zawsze jednak Rzymianie wychodzili z tych potyczek obronną ręką. Niekiedy przychodziło im przełknąć gorycz wielkiej porażki [...].
źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Bizantyński ikonostas profesora Mango, Esensja, 2005-09
[...] towarzysze z bratnich krajów stale pytali Gierka o KOR. Były to kwestie niewątpliwie denerwujące, niemniej szef PZPR z tych opresji wychodził obronną ręką, tłumacząc, że tak naprawdę nic strasznego się w państwie polskim nie dzieje.
źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002
Patrzyli na niego szeroko otwartymi oczyma, ogarnięci niepokojem. Bali się o niego, choć widzieli go wychodzącego obronną ręką z tylu przygód.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1996
[...] werbowali płatnych zabójców (Afgańczykom i Pakistańczykom płacono tysiące, Arabom miliony dolarów), którzy mieli zastrzelić lub otruć Osamę. Ten jednak wychodził obronną ręką ze wszystkich zamachów.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: wychodzićodpowiednik aspektowy: ktoś wyszedł obronną ręką
-
+ ktoś wychodzi obronną ręką + z CZEGO