-
1.
książk. uderzyć, zadając ból lub powodując zniszczenia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
przyczyny, objawy i skutki chorób
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- ugodzić kulą, mieczem, nożem, pociskiem, strzałą
- ugodzić w brzuch, głowę, łeb, szyję, twarz, tył głowy
- śmiertelnie ugodzić
-
Wąskie ostrze miecza ugodziło go w twarz, między oko a nos, z chrupem wbiło się w czaszkę.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Walczak powiedział, że ojciec był zamieszany w zamach na generała Jaksę-Górskiego. Może więc wtedy na cmentarzu kula, która ugodziła matkę, przeznaczona była dla ojca.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1993
Z nagnanych nie wiedzieć skąd chmur sypnął się grad błyskawic. Jedna z nich ugodziła kamienny krzyż na dachu kościoła, roztrzaskując go na kawałki.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ugodzę
ugodzimy
2 os. ugodzisz
ugodzicie
3 os. ugodzi
ugodzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ugodziłem
+(e)m ugodził
ugodziłam
+(e)m ugodziła
ugodziłom
+(e)m ugodziło
ugodziliśmy
+(e)śmy ugodzili
ugodziłyśmy
+(e)śmy ugodziły
2 os. ugodziłeś
+(e)ś ugodził
ugodziłaś
+(e)ś ugodziła
ugodziłoś
+(e)ś ugodziło
ugodziliście
+(e)ście ugodzili
ugodziłyście
+(e)ście ugodziły
3 os. ugodził
ugodziła
ugodziło
ugodzili
ugodziły
bezosobnik: ugodzono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ugódźmy
2 os. ugódź
ugódźcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ugodziłbym
bym ugodził
ugodziłabym
bym ugodziła
ugodziłobym
bym ugodziło
ugodzilibyśmy
byśmy ugodzili
ugodziłybyśmy
byśmy ugodziły
2 os. ugodziłbyś
byś ugodził
ugodziłabyś
byś ugodziła
ugodziłobyś
byś ugodziło
ugodzilibyście
byście ugodzili
ugodziłybyście
byście ugodziły
3 os. ugodziłby
by ugodził
ugodziłaby
by ugodziła
ugodziłoby
by ugodziło
ugodziliby
by ugodzili
ugodziłyby
by ugodziły
bezosobnik: ugodzono by
bezokolicznik: ugodzić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ugodziwszy
gerundium: ugodzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ugodzenie
ugodzenia
D. ugodzenia
ugodzeń
C. ugodzeniu
ugodzeniom
B. ugodzenie
ugodzenia
N. ugodzeniem
ugodzeniami
Ms. ugodzeniu
ugodzeniach
W. ugodzenie
ugodzenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: ugodzony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ugodzony
ugodzony
ugodzony
ugodzone
ugodzona
D. ugodzonego
ugodzonego
ugodzonego
ugodzonego
ugodzonej
C. ugodzonemu
ugodzonemu
ugodzonemu
ugodzonemu
ugodzonej
B. ugodzonego
ugodzonego
ugodzony
ugodzone
ugodzoną
N. ugodzonym
ugodzonym
ugodzonym
ugodzonym
ugodzoną
Ms. ugodzonym
ugodzonym
ugodzonym
ugodzonym
ugodzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ugodzeni
ugodzeni
ugodzone
ugodzone
D. ugodzonych
ugodzonych
ugodzonych
ugodzonych
C. ugodzonym
ugodzonym
ugodzonym
ugodzonym
B. ugodzonych
ugodzonych
ugodzonych
ugodzone
N. ugodzonymi
ugodzonymi
ugodzonymi
ugodzonymi
Ms. ugodzonych
ugodzonych
ugodzonych
ugodzonych
-
+ ugodzić + KOGO/CO + (z CZEGO) + (CZYM) -
Zob. godzić
-
+ ugodzić + KOGO/CO + (z CZEGO) + (CZYM)