obtłuc - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uderzając, spowodować odpadnięcie fragmentu przedmiotu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	synonimy:	obić odbić otłuc
	hiperonimy:	uszkodzić

	Wezwano straż pożarną, policję i przedstawicieli GDDKiA, a strażnicy miejscy obtłukli beton z wiaduktu jeszcze przed ich przyjazdem. źródło: NKJP: Tomasz Elbanowski: Modernizacja pomimo wyroku, Mazowieckie To i Owo, 2006-05-11
	Stoi wprawdzie to straszydło w centrum Warszawy, ale z roku na rok coraz bardziej niknie na tle innych budowli, które doganiają go wysokością. Ale raz po raz ktoś znajduje pomysł, co by tu z nim zrobić: a to obtłuc z ozdób i wynająć bankom, a to upiększyć jeszcze bardziej i powołać w nim muzeum komunizmu. źródło: NKJP: Felietony, Gazeta Poznańska, 2003-07-18
	Pozostawili po sobie posąg Buddy, mniej monumentalny niż te w Afganistanie. Dopiero niedawno ktoś obtłukł mu nos kamieniem. źródło: NKJP: Joanna Irzabek: Okno na Swat, Polityka, nr 2695, 2009-03-07
	Jak sypał się tynk, to zamiast go naprawić obtłukli wszystkie mury. źródło: NKJP: Mirosław Łukaszuk: Gołe obietnice, Trybuna Śląska, 2003-05-26
	Całości dopełnia pięćdziesięcioletni imbryk zdobny obtłuczoną emalią (...). źródło: NKJP: Maciej Dajnowski: Promieniowanie reliktowe, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obtłukłem +(e)m obtłukł	obtłukłam +(e)m obtłukła	obtłukłom +(e)m obtłukło	obtłukliśmy +(e)śmy obtłukli	obtłukłyśmy +(e)śmy obtłukły
2 os.	obtłukłeś +(e)ś obtłukł	obtłukłaś +(e)ś obtłukła	obtłukłoś +(e)ś obtłukło	obtłukliście +(e)ście obtłukli	obtłukłyście +(e)ście obtłukły
3 os.	obtłukł	obtłukła	obtłukło	obtłukli	obtłukły

bezosobnik: obtłuczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obtłuczmy
2 os.	obtłucz	obtłuczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obtłukłbym bym obtłukł	obtłukłabym bym obtłukła	obtłukłobym bym obtłukło	obtłuklibyśmy byśmy obtłukli	obtłukłybyśmy byśmy obtłukły
2 os.	obtłukłbyś byś obtłukł	obtłukłabyś byś obtłukła	obtłukłobyś byś obtłukło	obtłuklibyście byście obtłukli	obtłukłybyście byście obtłukły
3 os.	obtłukłby by obtłukł	obtłukłaby by obtłukła	obtłukłoby by obtłukło	obtłukliby by obtłukli	obtłukłyby by obtłukły

bezosobnik: obtłuczono by

bezokolicznik: obtłuc

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obtłukłszy

gerundium: obtłuczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obtłuczony

odpowiednik aspektowy: obtłukiwać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

obtłuc

+

CO + (z CZEGO)

Zob. tłuc