umiarkowany - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

zachowujący się w sposób mieszczący się w pewnej normie i nieprzekraczający jej ani tak, że czegoś jest za dużo, ani tak, że jest tego za mało

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

antonimy:

radykalny

umiarkowany optymista, pesymista; działacz, polityk, przywódca, reformator, wyborca, zwolennik czegoś; konserwatysta, liberał, nacjonalista, republikanin; islamista, katolik, muzułmanin; rząd; umiarkowana frakcja, lewica, opozycja, partia, prawica; umiarkowane skrzydło, środowisko, ugrupowanie

	W kurorcie narciarze dzielili się na frakcje. Umiarkowani wybierali Wzgórza Słotwińskie. źródło: NKJP: Stanisław Śmierciak: Pompa do śniegu, Gazeta Krakowska, 2003-01-28
	Przychodząc do klubu, myślałem, że będzie gorzej. Jestem umiarkowanym optymistą, na pewno stać nas na utrzymanie w ekstraklasie [...]. źródło: NKJP: Rafał Musioł: To była piękna katastrofa, Trybuna Śląska, 2004-11-22
	W opozycji wobec króla znalazł się kanclerz Jan Zamoyski, przywódca umiarkowanych katolików, odrzucających wyższość Kościoła nad państwem oraz stosowanie przymusu religijnego i dążących do rozwiązań kompromisowych. źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000
	W Moskwie jest za dużo kosztownych lokali [...]. My staramy się być umiarkowani. źródło: NKJP: Betsy Mckay: Światowe życie, Gazeta Wyborcza, 1995-05-29

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: miara , mierzyć