Jak korzystać ze słownika?

dusić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. astma

  • Definicja

    2.

    powodować trudności w oddychaniu
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    czynności i stany fizjologiczne


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Choroby i ich leczenie

    przyczyny, objawy i skutki chorób

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  dławić
  • Połączenia
    • aromat, dym, fetor, gaz łzawiący, kurz, odór, pył, smród, swąd, zapach spalenizny, żar; astma, ból, kaszel, śmiech; knebel, kołnierzyk, krawat dusi; opary, perfumy, spaliny duszą
    • dusić w gardle
    • duszący kaszel; duszące powietrze; duszące opary
  • Cytaty

    Dusi mnie zapach suchej, palonej promieniami sosny.

    źródło: KWSJP: Wiesław Jażdżyński: Świętokrzyski polonez, 1983

    Twardowski w nagłym napadzie gniewu unosi go za klapy jak szczeniaka. Guziki flanelowej dwurzędówki strzelają, kołnierz dusi.

    źródło: KWSJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977

    Spostrzegłszy, że w środku zapory przygasa ogień, skoczył i zasłaniając twarz dłońmi, przedarł się przez duszący żar.

    źródło: KWSJP: Tadeusz Hołuj: Raj, 1972

    Protestujący nacierają na policjantów z drągami w rękach, a nad tym wszystkim unosi się dusząca mgiełka gazu łzawiącego.

    źródło: KWSJP: Dusza tłumu, Dziennik Polski, 2004-01-31

    Janusz się zasapał i czuł pragnienie. W gardle go dusiło, ale szedł równomiernie, chociaż buty, ciężkie od żelastwa, poczynały obciągać mu stopy.

    źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. duszę
    		 dusimy
    2 os. dusisz
    		 dusicie
    3 os. dusi
    		 duszą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dusiłem
    +(e)m dusił
    		 dusiłam
    +(e)m dusiła
    		 dusiłom
    +(e)m dusiło
    		 dusiliśmy
    +(e)śmy dusili
    		 dusiłyśmy
    +(e)śmy dusiły
    2 os. dusiłeś
    +(e)ś dusił
    		 dusiłaś
    +(e)ś dusiła
    		 dusiłoś
    +(e)ś dusiło
    		 dusiliście
    +(e)ście dusili
    		 dusiłyście
    +(e)ście dusiły
    3 os. dusił
    		 dusiła
    		 dusiło
    		 dusili
    		 dusiły

    bezosobnik: duszono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę dusił
    będę dusić
    		 będę dusiła
    będę dusić
    		 będę dusiło
    będę dusić
    		 będziemy dusili
    będziemy dusić
    		 będziemy dusiły
    będziemy dusić
    2 os. będziesz dusił
    będziesz dusić
    		 będziesz dusiła
    będziesz dusić
    		 będziesz dusiło
    będziesz dusić
    		 będziecie dusili
    będziecie dusić
    		 będziecie dusiły
    będziecie dusić
    3 os. będzie dusił
    będzie dusić
    		 będzie dusiła
    będzie dusić
    		 będzie dusiło
    będzie dusić
    		 będą dusili
    będą dusić
    		 będą dusiły
    będą dusić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. duśmy
    2 os. duś
    		 duście

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dusiłbym
    bym dusił
    		 dusiłabym
    bym dusiła
    		 dusiłobym
    bym dusiło
    		 dusilibyśmy
    byśmy dusili
    		 dusiłybyśmy
    byśmy dusiły
    2 os. dusiłbyś
    byś dusił
    		 dusiłabyś
    byś dusiła
    		 dusiłobyś
    byś dusiło
    		 dusilibyście
    byście dusili
    		 dusiłybyście
    byście dusiły
    3 os. dusiłby
    by dusił
    		 dusiłaby
    by dusiła
    		 dusiłoby
    by dusiło
    		 dusiliby
    by dusili
    		 dusiłyby
    by dusiły

    bezosobnik: duszono by

    bezokolicznik: dusić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: dusząc

    gerundium: duszenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: duszący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: duszony

  • Składnia
    Rznieżywotny + dusić +
    (KOGO)
    Ø + dusić +
    (KOGO)
  • Pochodzenie

    psł. *dušiti