-
5.
jęz. wyraz odnoszony do odmiany języka, która jest powszechnie używana przez daną społeczność w oficjalnej komunikacji i której cechy oraz reguły użycia zostały oficjalnie utrwalone i są kodyfikowane i potwierdzane w wydawnictwach takich jak gramatyki i słowniki -
Termin rzadko występujący w polskiej literaturze językoznawczej.
-
[standartowy]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- język standardowy
-
Kodyfikacja jest potrzebna po to, żeby pomóc Ślązakom rozstrzygać niepewności językowe i zapobiegać mieszaniu mowy śląskiej z polszczyzną standardową.
źródło: NKJP: Teresa Semik: Mowa śląska doczekała się nobilitacji, Dziennik Zachodni, 2011-02-25
Istnieje tu lokalny język literacki, różniący się od standardowej angielszczyzny na południu, lecz używany przez wielu wybitnych pisarzy od XIV w. aż po dzień dzisiejszy; język, który wymaga słowników i komentarza [...]
źródło: Sarnoff A. Mednick: Uczenie się, 1967 (books.google.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. standardowy
standardowy
standardowy
standardowe
standardowa
D. standardowego
standardowego
standardowego
standardowego
standardowej
C. standardowemu
standardowemu
standardowemu
standardowemu
standardowej
B. standardowego
standardowego
standardowy
standardowe
standardową
N. standardowym
standardowym
standardowym
standardowym
standardową
Ms. standardowym
standardowym
standardowym
standardowym
standardowej
W. standardowy
standardowy
standardowy
standardowe
standardowa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. standardowi
standardowi
standardowe
standardowe
D. standardowych
standardowych
standardowych
standardowych
C. standardowym
standardowym
standardowym
standardowym
B. standardowych
standardowych
standardowych
standardowe
N. standardowymi
standardowymi
standardowymi
standardowymi
Ms. standardowych
standardowych
standardowych
standardowych
W. standardowi
standardowi
standardowe
standardowe
-
Rz + standardowy + 
szyk: neutralny -
Od: standard
-
Rz + standardowy +
szyk: neutralny