odsunąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przesuwając coś, spowodować otwarcie lub odsłonięcie czegoś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Sierżant Kotwicz Edward wyplątał się z posłania i odsunął buraczkowe zasłony.

źródło: NKJP: Robert Urbański, Jacek Kondracki: Operacja „Dunaj”, 2009

Lewą ręką odsunął zasuwę i uchylił drzwi.

źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło, 2009

- Patrz! Odsunął nieco wieczko [...]. Szczur wcisnął tam natychmiast swój wąsaty pyszczek.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsunąłem +(e)m odsunął	odsunęłam +(e)m odsunęła	odsunęłom +(e)m odsunęło	odsunęliśmy +(e)śmy odsunęli	odsunęłyśmy +(e)śmy odsunęły
2 os.	odsunąłeś +(e)ś odsunął	odsunęłaś +(e)ś odsunęła	odsunęłoś +(e)ś odsunęło	odsunęliście +(e)ście odsunęli	odsunęłyście +(e)ście odsunęły
3 os.	odsunął	odsunęła	odsunęło	odsunęli	odsunęły

bezosobnik: odsunięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odsuńmy
2 os.	odsuń	odsuńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsunąłbym bym odsunął	odsunęłabym bym odsunęła	odsunęłobym bym odsunęło	odsunęlibyśmy byśmy odsunęli	odsunęłybyśmy byśmy odsunęły
2 os.	odsunąłbyś byś odsunął	odsunęłabyś byś odsunęła	odsunęłobyś byś odsunęło	odsunęlibyście byście odsunęli	odsunęłybyście byście odsunęły
3 os.	odsunąłby by odsunął	odsunęłaby by odsunęła	odsunęłoby by odsunęło	odsunęliby by odsunęli	odsunęłyby by odsunęły

bezosobnik: odsunięto by

bezokolicznik: odsunąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odsunąwszy

gerundium: odsunięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odsunięty

odpowiednik aspektowy: odsuwać

Rz_osobowy

+

odsunąć

+

CO

Zob. sunąć