odsunąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pozbawić kogoś kontaktu z kimś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Zapewne pragnął odsunąć go od starszego brata, aby w przyszłości nie bruździli sobie wzajem w interesach.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

[...] to wszystko, co miało dopełnić ich radości, wydało się Monice nagle jakieś dalekie i obce tą obcością, która odsunęła ją naraz od męża.

źródło: NKJP: Łukasz Kamykowski: Dom między lipą a bilbordem, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsunąłem +(e)m odsunął	odsunęłam +(e)m odsunęła	odsunęłom +(e)m odsunęło	odsunęliśmy +(e)śmy odsunęli	odsunęłyśmy +(e)śmy odsunęły
2 os.	odsunąłeś +(e)ś odsunął	odsunęłaś +(e)ś odsunęła	odsunęłoś +(e)ś odsunęło	odsunęliście +(e)ście odsunęli	odsunęłyście +(e)ście odsunęły
3 os.	odsunął	odsunęła	odsunęło	odsunęli	odsunęły

bezosobnik: odsunięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odsuńmy
2 os.	odsuń	odsuńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsunąłbym bym odsunął	odsunęłabym bym odsunęła	odsunęłobym bym odsunęło	odsunęlibyśmy byśmy odsunęli	odsunęłybyśmy byśmy odsunęły
2 os.	odsunąłbyś byś odsunął	odsunęłabyś byś odsunęła	odsunęłobyś byś odsunęło	odsunęlibyście byście odsunęli	odsunęłybyście byście odsunęły
3 os.	odsunąłby by odsunął	odsunęłaby by odsunęła	odsunęłoby by odsunęło	odsunęliby by odsunęli	odsunęłyby by odsunęły

bezosobnik: odsunięto by

bezokolicznik: odsunąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odsunąwszy

gerundium: odsunięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odsunięty

odpowiednik aspektowy: odsuwać

+

odsunąć

+

KOGO + od KOGO

Zob. sunąć