wymierzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

spowodować, że ktoś staje się obiektem czynności, wyrażonej następującym rzeczownikiem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

więzienie i kara

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

sąd, urząd skarbowy wymierzył coś
wymierzyć przestępcy, złodziejowi
wymierzyć karę, karę aresztu (więzienia...), ileś lat łagru (aresztu, więzienia...); podatek; cios, klapsa, kopniaka, policzek

	Trzem braciom Stachnikom wymierzono po miesiącu aresztu z zawieszeniem na 2 lata. źródło: KWSJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002
	Karę sześciu lat więzienia wymierzył włocławski sąd właścicielowi firmy zajmującej się skupem zboża. źródło: KWSJP: Grażyna Zawadka: Expressem, Super Express, 2006
	[...] urząd skarbowy nie chce uwzględnić tego, że pieniądze zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe i chce nam wymierzyć podatek 10 proc. od ceny sprzedaży wraz z odsetkami. źródło: NKJP: Jerzy Piska, Poradnik podatnika, Gazeta Krakowska, 2004-04-02
	[...] miałem ochotę wymierzyć mu kopniaka. To nie była czysta zagrywka. źródło: KWSJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymierzyłem +(e)m wymierzył	wymierzyłam +(e)m wymierzyła	wymierzyłom +(e)m wymierzyło	wymierzyliśmy +(e)śmy wymierzyli	wymierzyłyśmy +(e)śmy wymierzyły
2 os.	wymierzyłeś +(e)ś wymierzył	wymierzyłaś +(e)ś wymierzyła	wymierzyłoś +(e)ś wymierzyło	wymierzyliście +(e)ście wymierzyli	wymierzyłyście +(e)ście wymierzyły
3 os.	wymierzył	wymierzyła	wymierzyło	wymierzyli	wymierzyły

bezosobnik: wymierzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wymierzmy
2 os.	wymierz	wymierzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymierzyłbym bym wymierzył	wymierzyłabym bym wymierzyła	wymierzyłobym bym wymierzyło	wymierzylibyśmy byśmy wymierzyli	wymierzyłybyśmy byśmy wymierzyły
2 os.	wymierzyłbyś byś wymierzył	wymierzyłabyś byś wymierzyła	wymierzyłobyś byś wymierzyło	wymierzylibyście byście wymierzyli	wymierzyłybyście byście wymierzyły
3 os.	wymierzyłby by wymierzył	wymierzyłaby by wymierzyła	wymierzyłoby by wymierzyło	wymierzyliby by wymierzyli	wymierzyłyby by wymierzyły

bezosobnik: wymierzono by

bezokolicznik: wymierzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wymierzywszy

gerundium: wymierzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wymierzony

odpowiednik aspektowy: wymierzać

Rz_osobowy

+

wymierzyć

+

(KOMU) + CO

Zob. mierzyć