Jak korzystać ze słownika?

skonać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w bólach

  • Definicja

    1.

    książk.  umrzeć
  • Noty o użyciu

    Używane przeważnie w odniesieniu do samego momentu śmierci i zwłaszcza wtedy, gdy poprzedziło go cierpienie

  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    śmierć

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  Bóg powołał do siebie kogoś
    fiknąć
    kojfnąć
    ktoś dokonał żywota
    ktoś kopnął w kalendarz
    ktoś odwalił kitę
    ktoś położył się do grobu
    ktoś przeniósł się na łono Abrahama
    ktoś rozstał się z życiem
    ktoś wyciągnął kopyta
    ktoś wydał ostatnie tchnienie
    ktoś wywinął orła
    ktoś wyzionął ducha
    ktoś zamknął oczy
    ktoś zasnął na wieki
    ktoś zszedł z tego świata
    przekręcić się
    skończyć się
    umrzeć
    wykitować
    wykopyrtnąć
    wykorkować
    zemrzeć
    zgasnąć
    życie uszło z kogoś
    antonimy:  ktoś przyszedł na świat
    narodzić się
    urodzić się
  • Połączenia
    • ranny skonał
    • skonać na krzyżu, na szubienicy; na czyichś rękach
    • skonać pod nożem
    • skonać w bólach, w męczarniach; w czyichś ramionach
    • skonać z ran
  • Cytaty

    Nie pomogły transfuzje krwi, lekarze z oddziału chorób wewnętrznych byli bezradni. Skonał po krwotoku.

    źródło: KWSJP: Stanisława Górnikiewicz: Lwy z Westerplatte, 1983

    Podczas odbywającej się w Lyonie [...] ceremonii przyjęcia sakry zawaliła się nagle ściana kościoła; dwunastu baronów poniosło śmierć na miejscu, książę Bretanii skonał z ran.

    źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

    Jedna z przepowiedni mówiła o potwornej zarazie, która pochłonie człowieka i każde żywe stworzenie prócz mrówki, bo one są sprawiedliwe. Reszta skona w mękach trwających trzy dni i trzy noce.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

    Gdy napastnicy odjechali, wyszedł z kryjówki i podbiegł do leżącego na ulicy „Ołówka”. Ranny skonał na jego rękach.

    źródło: NKJP: (em): W sieci łowców głów, Express Ilustrowany, 2001-11-06

    Zwyrodnialec wyrzucił psa przez okno. [...] Pies skonał na chodniku.

    źródło: NKJP: (acz): Zginął bo za głośno szczekał, Tygodnik Rybnicki, 2007-08-21
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skonam
    		 skonamy
    2 os. skonasz
    		 skonacie
    3 os. skona
    		 skonają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skonałem
    +(e)m skonał
    		 skonałam
    +(e)m skonała
    		 skonałom
    +(e)m skonało
    		 skonaliśmy
    +(e)śmy skonali
    		 skonałyśmy
    +(e)śmy skonały
    2 os. skonałeś
    +(e)ś skonał
    		 skonałaś
    +(e)ś skonała
    		 skonałoś
    +(e)ś skonało
    		 skonaliście
    +(e)ście skonali
    		 skonałyście
    +(e)ście skonały
    3 os. skonał
    		 skonała
    		 skonało
    		 skonali
    		 skonały

    bezosobnik: skonano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skonajmy
    2 os. skonaj
    		 skonajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skonałbym
    bym skonał
    		 skonałabym
    bym skonała
    		 skonałobym
    bym skonało
    		 skonalibyśmy
    byśmy skonali
    		 skonałybyśmy
    byśmy skonały
    2 os. skonałbyś
    byś skonał
    		 skonałabyś
    byś skonała
    		 skonałobyś
    byś skonało
    		 skonalibyście
    byście skonali
    		 skonałybyście
    byście skonały
    3 os. skonałby
    by skonał
    		 skonałaby
    by skonała
    		 skonałoby
    by skonało
    		 skonaliby
    by skonali
    		 skonałyby
    by skonały

    bezosobnik: skonano by

    bezokolicznik: skonać

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonawszy

    gerundium: skonanie

    odpowiednik aspektowy: konać

  • Składnia
    Rzżywotny + skonać +
    (JAK)
  • Pochodzenie

    psł. sъkonati 'dokończyć, wykończyć, doprowadzić do końca' > 'zakończyć żywot, skonać, umrzeć'

    Zob.  konać