mianowicie
-
to, co zostało powiedziane o tym, o czym mowa, można ukonkretyzować tak
-
wykładnik ekwiwalencji
-
(quasi)synonimy: jednym słowem
-
Z tego, co mówiłem, pamiętam rzecz chyba najsmutniejszą i najgorszą, mianowicie twierdziłem, że Gomułka przeciwstawia się Związkowi Radzieckiemu.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997
Teraz już każda rura wiedziała, że jest w niej wyższe, niematerialne pojęcie, coś nieuchwytnego, a jednak istotnego, coś, co nie tylko sprawia, że rura rurą jest, ale co także wyzwala ją z pojedynczości, coś, co wspólne wszystkim rurom każdą rurę pozwala wymienić na każdą inną rurę i wszystkie rury razem jednoczy we wspólnej tożsamości. Mianowicie dziura.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995
Jazda bezdrożami miała, jak się okazało, swoje złe strony. Gdy się mianowicie wyjechało z bezdroży na drogę, bardzo trudno było się zorientować, skąd i dokąd dana droga wiedzie.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Jeśli chodzi o szefów tej ostatniej rangi, to delegowani oni byli zaledwie w 7 przypadkach przez swe rządy, mianowicie przez Chile, Danię, Słowację, Estonię oraz dwukrotnie przez Bułgarię, Egipt i Grecję.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
- Pan Pawełek to ma prawdziwe szczęście.
- Mianowicie, panie Kujawski?źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
-
część mowy: partykuła
podklasa: ekwiwalencji
-
mianowicie _ szyk: zmienny: neutralna antepozycja -
Inne znaczenie: 'imiennie, po imieniu'