mianowicie

  • to, co zostało powiedziane o tym, o czym mowa, można ukonkretyzować tak
  • wykładnik ekwiwalencji

  • (quasi)synonimy:  jednym słowem
  • Z tego, co mówiłem, pamiętam rzecz chyba najsmutniejszą i najgorszą, mianowicie twierdziłem, że Gomułka przeciwstawia się Związkowi Radzieckiemu.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

    Teraz już każda rura wiedziała, że jest w niej wyższe, niematerialne pojęcie, coś nieuchwytnego, a jednak istotnego, coś, co nie tylko sprawia, że rura rurą jest, ale co także wyzwala ją z pojedynczości, coś, co wspólne wszystkim rurom każdą rurę pozwala wymienić na każdą inną rurę i wszystkie rury razem jednoczy we wspólnej tożsamości. Mianowicie dziura.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995

    Jazda bezdrożami miała, jak się okazało, swoje złe strony. Gdy się mianowicie wyjechało z bezdroży na drogę, bardzo trudno było się zorientować, skąd i dokąd dana droga wiedzie.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

    Jeśli chodzi o szefów tej ostatniej rangi, to delegowani oni byli zaledwie w 7 przypadkach przez swe rządy, mianowicie przez Chile, Danię, Słowację, Estonię oraz dwukrotnie przez Bułgarię, Egipt i Grecję.

    źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

    - Pan Pawełek to ma prawdziwe szczęście.
    - Mianowicie, panie Kujawski?

    źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990

  • część mowy: partykuła

    podklasa: ekwiwalencji

  • mianowicie _
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
CHRONOLOGIZACJA:
1498, SStp
Inne znaczenie: 'imiennie, po imieniu'
Data ostatniej modyfikacji: 28.03.2023