ktoś zdaje rachunek

  • książk.  ktoś tłumaczy się z czegoś, co zrobił
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • ktoś zdaje rachunek przed Bogiem; przed społeczeństwem
  • Opuszczał ją z poczuciem dopełnienia powinności, jakby spłacił ostatnią ratę ciążącego długu. [...] Wolał, żeby się znajdowała jak najdalej, kiedy będzie zdawał rachunek przed człowiekiem, który kierował nim w najtrudniejszych chwilach. Nie popełnił błędu. Przywrócono mu zaufanie.

    źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

    Jest to moralitet, podkreślający, że (zgodnie z doktryną luteranizmu) tylko wiara i łaska wystarczą do zbawienia. Bohater, prosty i zwykły człowiek - staje po śmierci przed sądem Bożym i zdaje tam rachunek z całego życia.

    źródło: NKJP: Internet

    [...] gdy Hiszpania odzyskiwała demokrację w latach 70., ludzie, którzy walczyli w wojnie domowej lat 1936-39, w większości już nie żyli. Ostatni właściwie był Franco i kiedy w 1975 roku umarł, nie pozostał prawie nikt, kto miałby zdawać rachunek z głównych zbrodni.

    źródło: NKJP: Maciej Stasiński: W Chile możemy o wiele bardziej zadośćuczynić prawdzie i sprawić, że i sprawiedliwości stanie się ..., 1999-04-13

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    ndk, npch; odmienny:  zdawać 

    odpowiednik aspektowy: ktoś zdał rachunek

  • bez ograniczeń + ktoś zdaje rachunek +
    (z CZEGO) + (przed KIM)
Data ostatniej modyfikacji: 16.10.2017