-
1.
książk. mówiący sądzi, że to źle /że jest przesada w tym/, że to, o czym mowa ma daną cechę w takim stopniu -
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: do przesady
nazbyt
przesadnie
za
zanadto
zbyt II
-
Prawdziwi znawcy dostrzec już mogli w tym wierszu, jak i w kilku następnych, te elementy, które wkrótce stanowić miały znak rozpoznawczy twórczości Minkiewicza: precyzję i jasność ekspozycji [...], wreszcie dowcip - zuchwały, często aż nadto brutalny, lecz bezbłędnie trafiający w sedno.
źródło: NKJP: Janusz Minkiewicz: Bilans osobisty, 2001
Ta karczma nadto nadszarpnęła mój fundusz reprezentacyjny.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Było aż nadto sposobności w ciągu wieków, aby się pozbyć tego smutnego dziedzictwa.
źródło: NKJP: Jan Parandowski: Niebo w płomieniach, 1988
Wyczekujący, drapieżny wzrok, jaki utkwił w Chalafcie, mówił aż nadto wyraźnie, że wyzwoleniec nie zadowoli się byle czym.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1996
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
nadto _
Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna, Cz. - cecha stopniowalna, Rz.ograniczenia zakresu użycia:nie: z hiperboląszyk: stały: antepozycja -
Od wyrażenia przyimkowego nad to; zob. nad , to