-
2.
stać się istotą kogoś lub czegoś, stanowiącą o ich charakterze -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
- demon, diabeł, duch wcielił się; zło wcieliło się
- wcielić się w człowieka, w historię
-
Polska była epicentrum Zagłady, krajem, gdzie wzniesiono „drugą Golgotę”, gdzie dokonał się przełom w dziejach ludzkości, gdzie w historię wcieliło się zło absolutne i gdzie spełniła się zbrodnia i ofiara Holocaustu.
źródło: KWSJP: Igor Figa: O „Religii Holocaustu”, Fronda, 1998, nr 9-10
Hele był człowiekiem, w którego wcielił się demon.
źródło: KWSJP: Kamil Giżycki: Listy z Archipelagu Salomona, 1969
Dla wierzącego, iż Bóg jest wszechpotęgą, bluźnierstwem jest samo pomyślenie, że Wszechmoc i Wszechmądrość nieogarniona zniżyć się może do wcielenia się w tak nędzny kształt jak natura ludzka.
źródło: KWSJP: Teodor Parnicki: Srebrne orły, 1945
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wcielę się
wcielimy się
2 os. wcielisz się
wcielicie się
3 os. wcieli się
wcielą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wcieliłem się
+(e)m się wcielił
wcieliłam się
+(e)m się wcieliła
wcieliłom się
+(e)m się wcieliło
wcieliliśmy się
+(e)śmy się wcielili
wcieliłyśmy się
+(e)śmy się wcieliły
2 os. wcieliłeś się
+(e)ś się wcielił
wcieliłaś się
+(e)ś się wcieliła
wcieliłoś się
+(e)ś się wcieliło
wcieliliście się
+(e)ście się wcielili
wcieliłyście się
+(e)ście się wcieliły
3 os. wcielił się
wcieliła się
wcieliło się
wcielili się
wcieliły się
bezosobnik: wcielono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wcielmy się
2 os. wciel się
wcielcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wcieliłbym się
bym się wcielił
wcieliłabym się
bym się wcieliła
wcieliłobym się
bym się wcieliło
wcielilibyśmy się
byśmy się wcielili
wcieliłybyśmy się
byśmy się wcieliły
2 os. wcieliłbyś się
byś się wcielił
wcieliłabyś się
byś się wcieliła
wcieliłobyś się
byś się wcieliło
wcielilibyście się
byście się wcielili
wcieliłybyście się
byście się wcieliły
3 os. wcieliłby się
by się wcielił
wcieliłaby się
by się wcieliła
wcieliłoby się
by się wcieliło
wcieliliby się
by się wcielili
wcieliłyby się
by się wcieliły
bezosobnik: wcielono by się
bezokolicznik: wcielić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wcieliwszy się
gerundium: wcielenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wcielenie się
wcielenia się
D. wcielenia się
wcieleń się
C. wcieleniu się
wcieleniom się
B. wcielenie się
wcielenia się
N. wcieleniem się
wcieleniami się
Ms. wcieleniu się
wcieleniach się
W. wcielenie się
wcielenia się
odpowiednik aspektowy: wcielać się
-
+ wcielić się + w KOGO/CO -
Zob. wcielić , ciało
-
+ wcielić się + w KOGO/CO