wcielać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

stawać się istotą kogoś lub czegoś, stanowiącą o ich charakterze

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

wierzenia i przesądy

	Guślarz jest w moim spektaklu rodzajem szamana. Inscenizuje gusła do tego stopnia, że ich uczestnicy zaczynają wcielać się w wywoływane duchy. źródło: KWSJP: Jacek Cieślak: Jan Englert: Jako pierwszy zrealizowałem całość „Dziadów” w telewizji, prasa, 1997
	Doświadczenie duchowe wciela się wprawdzie w nasze uczucia, ale nie utożsamia się z nimi. źródło: KWSJP: Jan Paulas, Cezary Sękalski: Oni nas stworzyli, 2002
	Często spotykałam się z pytaniem: jak to jest, że ludzie nawiązują kontakt z duszami swoich zmarłych lub spotykają byty niematerialne (tak zwane duchy), skoro według teorii reinkarnacji dusza wciela się ponownie? źródło: KWSJP: Alicja Chrzanowska: Tarot a karma czyli Problemy wcieleń reinkarnacyjnych, 1998
	Kolejne byty są zupełnie innymi wcieleniami, zależnymi od nagromadzonego rodzaju doświadczenia, zwanego karmą. Człowiek może wcielać się w zwierzę, zwierzę w człowieka, aż do stanu swoistej doskonałości zwanej nirwaną. źródło: NKJP: G. Czerwińska: Tygodnik Ciechanowski, O buddyzmie, 2007-06-02

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wcielałem się +(e)m się wcielał	wcielałam się +(e)m się wcielała	wcielałom się +(e)m się wcielało	wcielaliśmy się +(e)śmy się wcielali	wcielałyśmy się +(e)śmy się wcielały
2 os.	wcielałeś się +(e)ś się wcielał	wcielałaś się +(e)ś się wcielała	wcielałoś się +(e)ś się wcielało	wcielaliście się +(e)ście się wcielali	wcielałyście się +(e)ście się wcielały
3 os.	wcielał się	wcielała się	wcielało się	wcielali się	wcielały się

bezosobnik: wcielano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wcielał będę się wcielać	będę się wcielała będę się wcielać	będę się wcielało będę się wcielać	będziemy się wcielali będziemy się wcielać	będziemy się wcielały będziemy się wcielać
2 os.	będziesz się wcielał będziesz się wcielać	będziesz się wcielała będziesz się wcielać	będziesz się wcielało będziesz się wcielać	będziecie się wcielali będziecie się wcielać	będziecie się wcielały będziecie się wcielać
3 os.	będzie się wcielał będzie się wcielać	będzie się wcielała będzie się wcielać	będzie się wcielało będzie się wcielać	będą się wcielali będą się wcielać	będą się wcielały będą się wcielać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wcielajmy się
2 os.	wcielaj się	wcielajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wcielałbym się bym się wcielał	wcielałabym się bym się wcielała	wcielałobym się bym się wcielało	wcielalibyśmy się byśmy się wcielali	wcielałybyśmy się byśmy się wcielały
2 os.	wcielałbyś się byś się wcielał	wcielałabyś się byś się wcielała	wcielałobyś się byś się wcielało	wcielalibyście się byście się wcielali	wcielałybyście się byście się wcielały
3 os.	wcielałby się by się wcielał	wcielałaby się by się wcielała	wcielałoby się by się wcielało	wcielaliby się by się wcielali	wcielałyby się by się wcielały

bezosobnik: wcielano by się

bezokolicznik: wcielać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wcielając się

gerundium: wcielanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wcielający się

odpowiednik aspektowy: wcielić się

+

wcielać się

+

w KOGO/CO

Czasownik z przedrostkiem w- od ciało (zob.).