-
2.
pot. sprawić, by osoba zajmująca się jakiegoś rodzaju działalnością, zaprzestała jej wykonywania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- alarm spłoszył kogoś
- spłoszyć bandytę, napastnika, rabusia, włamywacza, złodzieja
- spłoszony uciekł
-
Tej samej nocy usiłowano obrabować gimnazjum w pobliskich Rudnikach. Na szczęście złodziei spłoszył alarm.
źródło: NKJP: Marek Mamoń: Włamania do szkół, Trybuna Śląska, 2001-12-31
7 marca w Borsukach Kolonii (gm. Zatory) złodzieje już odcięli dopływ prądu do linii elektrycznej, ale spłoszeni uciekli, nie zdążywszy ukraść przewodów.
źródło: NKJP: redakcja: Kronika policyjna, Tygodnik Ciechanowski, 2003-03-15
W końcu zatrzymał się na jakimś meczu i zaczął śledzić zmagania piłkarzy. - Może daj bez głosu, żeby nie spłoszyć ewentualnych gości.
źródło: NKJP: Paweł Pollak: Kanalia, 2006
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. spłoszę
spłoszymy
2 os. spłoszysz
spłoszycie
3 os. spłoszy
spłoszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. spłoszyłem
+(e)m spłoszył
spłoszyłam
+(e)m spłoszyła
spłoszyłom
+(e)m spłoszyło
spłoszyliśmy
+(e)śmy spłoszyli
spłoszyłyśmy
+(e)śmy spłoszyły
2 os. spłoszyłeś
+(e)ś spłoszył
spłoszyłaś
+(e)ś spłoszyła
spłoszyłoś
+(e)ś spłoszyło
spłoszyliście
+(e)ście spłoszyli
spłoszyłyście
+(e)ście spłoszyły
3 os. spłoszył
spłoszyła
spłoszyło
spłoszyli
spłoszyły
bezosobnik: spłoszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. spłoszmy
2 os. spłosz
spłoszcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. spłoszyłbym
bym spłoszył
spłoszyłabym
bym spłoszyła
spłoszyłobym
bym spłoszyło
spłoszylibyśmy
byśmy spłoszyli
spłoszyłybyśmy
byśmy spłoszyły
2 os. spłoszyłbyś
byś spłoszył
spłoszyłabyś
byś spłoszyła
spłoszyłobyś
byś spłoszyło
spłoszylibyście
byście spłoszyli
spłoszyłybyście
byście spłoszyły
3 os. spłoszyłby
by spłoszył
spłoszyłaby
by spłoszyła
spłoszyłoby
by spłoszyło
spłoszyliby
by spłoszyli
spłoszyłyby
by spłoszyły
bezosobnik: spłoszono by
bezokolicznik: spłoszyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: spłoszywszy
gerundium: spłoszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spłoszenie
spłoszenia
D. spłoszenia
spłoszeń
C. spłoszeniu
spłoszeniom
B. spłoszenie
spłoszenia
N. spłoszeniem
spłoszeniami
Ms. spłoszeniu
spłoszeniach
W. spłoszenie
spłoszenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: spłoszony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. spłoszony
spłoszony
spłoszony
spłoszone
spłoszona
D. spłoszonego
spłoszonego
spłoszonego
spłoszonego
spłoszonej
C. spłoszonemu
spłoszonemu
spłoszonemu
spłoszonemu
spłoszonej
B. spłoszonego
spłoszonego
spłoszony
spłoszone
spłoszoną
N. spłoszonym
spłoszonym
spłoszonym
spłoszonym
spłoszoną
Ms. spłoszonym
spłoszonym
spłoszonym
spłoszonym
spłoszonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. spłoszeni
spłoszeni
spłoszone
spłoszone
D. spłoszonych
spłoszonych
spłoszonych
spłoszonych
C. spłoszonym
spłoszonym
spłoszonym
spłoszonym
B. spłoszonych
spłoszonych
spłoszonych
spłoszone
N. spłoszonymi
spłoszonymi
spłoszonymi
spłoszonymi
Ms. spłoszonych
spłoszonych
spłoszonych
spłoszonych
odpowiednik aspektowy: płoszyć
-
+ spłoszyć + KOGO + (CZYM) -
Zob. płoszyć