kaleczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

być ranionym przez uszkodzenie, przecięcie, otarcie zewnętrznej tkanki ciała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

synonimy:

rozcinać się
ucinać się

	Innym razem to ona sama wpada na coś ostrego i kaleczy się. źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
	Blizna była po pile. Stolarze bardzo często kaleczą się piłą. Nic w tym dziwnego. Ale nie widziałem jeszcze, żeby stolarz skaleczył się piłą w policzek. źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
	W pewnej chwili jej mąż zauważył, że samotny taternik wspinający się nie opodal obsunął się kilka metrów kalecząc się w głowę. źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
	5 października, syn wrócił do domu pijany i to prawdopodobnie spowodowało, że wybił szybę w drzwiach swojego pokoju dotkliwie kalecząc się w rękę, przeciął sobie żyłę w konsekwencji doszło do krwotoku. źródło: NKJP: BF: Nie udzieliła pomocy, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska” nr 12 (644), 2004-03-25
	Zbiornik Słup to zalana przed laty wieś Żarki. Dno jest bardzo nierówne i nie oczyszczone. Ludzie kaleczą się o wystające pnie drzew, żelazne wyłomy, potłuczone szkło. źródło: NKJP: Barbara Ligęcka: Ludzie wybierają syf, Gazeta Wrocławska, 2003-08-06

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kaleczyłem się +(e)m się kaleczył	kaleczyłam się +(e)m się kaleczyła	kaleczyłom się +(e)m się kaleczyło	kaleczyliśmy się +(e)śmy się kaleczyli	kaleczyłyśmy się +(e)śmy się kaleczyły
2 os.	kaleczyłeś się +(e)ś się kaleczył	kaleczyłaś się +(e)ś się kaleczyła	kaleczyłoś się +(e)ś się kaleczyło	kaleczyliście się +(e)ście się kaleczyli	kaleczyłyście się +(e)ście się kaleczyły
3 os.	kaleczył się	kaleczyła się	kaleczyło się	kaleczyli się	kaleczyły się

bezosobnik: kaleczono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się kaleczył będę się kaleczyć	będę się kaleczyła będę się kaleczyć	będę się kaleczyło będę się kaleczyć	będziemy się kaleczyli będziemy się kaleczyć	będziemy się kaleczyły będziemy się kaleczyć
2 os.	będziesz się kaleczył będziesz się kaleczyć	będziesz się kaleczyła będziesz się kaleczyć	będziesz się kaleczyło będziesz się kaleczyć	będziecie się kaleczyli będziecie się kaleczyć	będziecie się kaleczyły będziecie się kaleczyć
3 os.	będzie się kaleczył będzie się kaleczyć	będzie się kaleczyła będzie się kaleczyć	będzie się kaleczyło będzie się kaleczyć	będą się kaleczyli będą się kaleczyć	będą się kaleczyły będą się kaleczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kaleczmy się
2 os.	kalecz się	kaleczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kaleczyłbym się bym się kaleczył	kaleczyłabym się bym się kaleczyła	kaleczyłobym się bym się kaleczyło	kaleczylibyśmy się byśmy się kaleczyli	kaleczyłybyśmy się byśmy się kaleczyły
2 os.	kaleczyłbyś się byś się kaleczył	kaleczyłabyś się byś się kaleczyła	kaleczyłobyś się byś się kaleczyło	kaleczylibyście się byście się kaleczyli	kaleczyłybyście się byście się kaleczyły
3 os.	kaleczyłby się by się kaleczył	kaleczyłaby się by się kaleczyła	kaleczyłoby się by się kaleczyło	kaleczyliby się by się kaleczyli	kaleczyłyby się by się kaleczyły

bezosobnik: kaleczono by się

bezokolicznik: kaleczyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: kalecząc się

gerundium: kaleczenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kaleczący się

odpowiednik aspektowy: skaleczyć się

	+	kaleczyć się	+	(CZYM) + (w CO)
	+	kaleczyć się	+	(w CO) + (o CO)

Zob. kaleka