przedrzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pokonując przeszkodę, z trudem dotrzeć z jednego miejsca do drugiego

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

hiperonimy:

przedostać się

przedrzeć się (lewą) flanką, (prawym) skrzydłem, (prawą) stroną (boiska), środkiem (boiska)
przedrzeć się do Krakowa, do Warszawy...
przedrzeć się między obrońcami
przedrzeć się na pole karne; na Węgry, na Zachód
przedrzeć się pod bramkę, pod kosz, pod pole karne
przedrzeć się przez kordon, przez tłum; przez defensywę, przez obronę; przez blok, przez blokadę; przez granicę, przez linię; przez zasieki, przez zaspy
przedrzeć się w pole karne
przedrzeć się z piłką
próbować, usiłować, zdołać przedrzeć się

	Po zakończeniu wojny i odrodzeniu państwa polskiego Mieczysław G. przedarł się przez ówczesną granicę z Bydgoszczy do Polski [...]. źródło: NKJP: Internet
	Skrzyżowanie przy kościele św. Jadwigi jest zakorkowane. Przedarcie się do Raciborza spod Obory zabiera w godzinach szczytu kilkadziesiąt minut. źródło: NKJP: (Adk, w): Zakorkowany rozsądek, Nowiny Raciborskie, 2007-03-20
	Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gdańsku dysponuje lodołamaczami, które przedrą się w górę Wisły, gdyby całkowicie zamarzła. źródło: NKJP: Agata Kozicka: Bydgoszcz: Jak żyć tam, gdzie nie ma wałów?, Gazeta Pomorska, 2010-02-04
	Przedarł się przez zwarty uczniowski tłum i pochylił nad leżącą nauczycielką. źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Pociąg do Stalinogrodu i inne opowiadania, 2009
	Anna [...] ponownie przedarła się prawą stroną na pole karne rywalek i przelobowała piłkę nad wybiegającą bramkarką. źródło: NKJP: Lech Gołyński: Medyk z Pucharem, Gazeta Poznańska, 2005-06-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przedarłem się +(e)m się przedarł	przedarłam się +(e)m się przedarła	przedarłom się +(e)m się przedarło	przedarliśmy się +(e)śmy się przedarli	przedarłyśmy się +(e)śmy się przedarły
2 os.	przedarłeś się +(e)ś się przedarł	przedarłaś się +(e)ś się przedarła	przedarłoś się +(e)ś się przedarło	przedarliście się +(e)ście się przedarli	przedarłyście się +(e)ście się przedarły
3 os.	przedarł się	przedarła się	przedarło się	przedarli się	przedarły się

bezosobnik: przedarto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przedrzyjmy się
2 os.	przedrzyj się	przedrzyjcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przedarłbym się bym się przedarł	przedarłabym się bym się przedarła	przedarłobym się bym się przedarło	przedarlibyśmy się byśmy się przedarli	przedarłybyśmy się byśmy się przedarły
2 os.	przedarłbyś się byś się przedarł	przedarłabyś się byś się przedarła	przedarłobyś się byś się przedarło	przedarlibyście się byście się przedarli	przedarłybyście się byście się przedarły
3 os.	przedarłby się by się przedarł	przedarłaby się by się przedarła	przedarłoby się by się przedarło	przedarliby się by się przedarli	przedarłyby się by się przedarły

bezosobnik: przedarto by się

bezokolicznik: przedrzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przedarłszy się

gerundium: przedarcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przedzierać się

	+	przedrzeć się	+	(SKĄD) + (DOKĄD) + (przez KOGO/CO)
	+	przedrzeć się	+	(SKĄD) + (DOKĄD) + (CZYM)

Zob. drzeć