-
2.
w takie miejsce, że jeśli coś będzie spadać z miejsca, o którym wiemy, w to miejsce, to nie jest tak, że uderzy w kogoś/coś, a nie uderzy w kogoś/coś, o kim/czym mowa w zdaniu, i nie jest tak, że jeśli ktoś/coś, nie byłby/byłoby w tym miejscu, to ktoś/coś, o kim/czym mowa w zdaniu, by spadł/spadło -
W połączeniu z zaimkiem osobowym ja oraz z zaimkiem on w formie poprzyimkowej nieakcentowanej występuje wariant nade . W połączeniu z innymi wyrazami, w szczególności zaczynającymi się od co najmniej dwóch spółgłosek, może wystąpić wariant nade , jednak jest to użycie nacechowane stylistycznie.
-
wykładnik lokalizacji przestrzennej
-
Mariusz podnosił Dorotę nad głowę jedną ręką.
źródło: NKJP: Ewaryst Świtek: Korespondencja Ewarysta Świtka z Dortmundu, Gazeta Wyborcza, 1995-02-02
Nie wiadomo, czy było to nocne złudzenie przed rychłym świtem, ale nad dach kamienicy podpłynęły chmury południowe - naraz wszystkie obrazy zniknęły.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Słońce powoli schodziło nad horyzont.
źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009
Potrafię nałożyć stopą piłkę na piętę oraz ją podbić. Niestety, zamiast lecieć przede mnie, leci nade mnie.
źródło: NKJP: Internet
Ba, wznieść się nadeń pozwalasz.
źródło: Internet
-
część mowy: przyimek
-
nad KOGO / CO
w pozycji prawostronnej: Rz. konkretny
w Zd. z Cz. ruchu ukierunkowanegoszyk: względem frazy czasownikowej zmienny: neutralna postpozycja
względem frazy rzeczownikowej stały: bezpośrednia antepozycja -
psł. *nadъ