obumrzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stać się martwym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

budowa i funkcjonowanie roślin

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

Głowa była jedynym organem czującym, reszta ciała już obumarła. Paraliż, odpływ zmysłów i niemoc.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

Zawał spowodował obumarcie jednej z półkul mózgowych.

źródło: NKJP: Martyna Bunda, Jerzy Danilewicz, Joanna Podgórska, Ewa Winnicka: Nadobowiązkowi, Polityka, 2008-12-20

Jednak trwające od końcówki grudnia aż do przedwiośnia niskie temperatury sprawiły, że rośliny obumarły.

źródło: NKJP: Tomasz Chudzyński: Słaby plon, dobra cena, Dziennik Bałtycki, 2010-08-03

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obumarłem +(e)m obumarł	obumarłam +(e)m obumarła	obumarłom +(e)m obumarło	obumarliśmy +(e)śmy obumarli	obumarłyśmy +(e)śmy obumarły
2 os.	obumarłeś +(e)ś obumarł	obumarłaś +(e)ś obumarła	obumarłoś +(e)ś obumarło	obumarliście +(e)ście obumarli	obumarłyście +(e)ście obumarły
3 os.	obumarł	obumarła	obumarło	obumarli	obumarły

bezosobnik: obumarto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obumrzyjmy
2 os.	obumrzyj	obumrzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obumarłbym bym obumarł	obumarłabym bym obumarła	obumarłobym bym obumarło	obumarlibyśmy byśmy obumarli	obumarłybyśmy byśmy obumarły
2 os.	obumarłbyś byś obumarł	obumarłabyś byś obumarła	obumarłobyś byś obumarło	obumarlibyście byście obumarli	obumarłybyście byście obumarły
3 os.	obumarłby by obumarł	obumarłaby by obumarła	obumarłoby by obumarło	obumarliby by obumarli	obumarłyby by obumarły

bezosobnik: obumarto by

bezokolicznik: obumrzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obumarłszy

gerundium: obumarcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: obumierać

Zob. mrzeć