zaprawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dodać do potrawy, zmieniając jej smak lub konsystencję

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

synonimy:

doprawić
podprawić

	Niedawno nie za drogą oliwę zaprawiłem sobie papryczkami chili. źródło: NKJP: Krzysztof Kucharski: Pachnąca oliwa, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-05-11
	Rosołem zalewamy kapustę, zostawiając mięso w kawałkach. Można jeszcze zaprawić śmietaną i mąką. źródło: NKJP: Agaton Koziński: Kapusta krzepi, odchudza i... smakuje!, Dziennik Zachodni, 2009-05-09
	Głównym daniem jest zaprawiony szafranem ryż, który stawia się w dużej misie na środku stołu. źródło: NKJP: Piotr Odorczuk: Możesz przedłużyć wakacje i poczuć się jak maharadża, Dziennik Zachodni, 2008-08-27
	Brzeczka miodowa może zawierać tylko miód i wodę lub może być również zaprawiona dodatkowo chmielem, korzeniami, ziołami lub sokami owocowymi, dając miody najróżniejszych gatunków i typów. źródło: NKJP: X: Kapucyński, bernardyński, klasztorny. Pora na miody, Polska Głos Wielkopolski, 2006-11-04

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprawiłem +(e)m zaprawił	zaprawiłam +(e)m zaprawiła	zaprawiłom +(e)m zaprawiło	zaprawiliśmy +(e)śmy zaprawili	zaprawiłyśmy +(e)śmy zaprawiły
2 os.	zaprawiłeś +(e)ś zaprawił	zaprawiłaś +(e)ś zaprawiła	zaprawiłoś +(e)ś zaprawiło	zaprawiliście +(e)ście zaprawili	zaprawiłyście +(e)ście zaprawiły
3 os.	zaprawił	zaprawiła	zaprawiło	zaprawili	zaprawiły

bezosobnik: zaprawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaprawmy
2 os.	zapraw	zaprawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprawiłbym bym zaprawił	zaprawiłabym bym zaprawiła	zaprawiłobym bym zaprawiło	zaprawilibyśmy byśmy zaprawili	zaprawiłybyśmy byśmy zaprawiły
2 os.	zaprawiłbyś byś zaprawił	zaprawiłabyś byś zaprawiła	zaprawiłobyś byś zaprawiło	zaprawilibyście byście zaprawili	zaprawiłybyście byście zaprawiły
3 os.	zaprawiłby by zaprawił	zaprawiłaby by zaprawiła	zaprawiłoby by zaprawiło	zaprawiliby by zaprawili	zaprawiłyby by zaprawiły

bezosobnik: zaprawiono by

bezokolicznik: zaprawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaprawiwszy

gerundium: zaprawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaprawiony

odpowiednik aspektowy: zaprawiać

+

zaprawić

+

CO + CZYM

Od: prawić ; zob. prawy