zaprawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

w warunkach domowych poddać żywność procesom chroniącym ją przed zepsuciem

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem

synonimy:

zakonserwować

	Grosze damy też za ogórki. - Kto chce zaprawić, to ostatni dzwonek - mówią sprzedawcy. - Kopru trochę, czosnku i kisić - zachęcają. źródło: NKJP: (kach): Wrześniowe zakupy, Gazeta Krakowska, 2002-09-03
	Dotychczas zaprawiłam kilkanaście słoików dżemu i marmolady. źródło: NKJP: Anna Szramka:Tanie wiśnie, Dziennik Bałtycki, 2001-08-08
	Wczoraj na rynku Jeżyckim kilka słoików jagód kupił Stanisław Rybarczyk. – Część zjemy, a pozostałe żona zaprawi w słoikach – mówi mężczyzna. – Będzie miała je do klusek z jagodami. źródło: NKJP: Sławomir Lechna: Niewiele grzybów i jagód, Polska Głos Wielkopolski, 2005-07-05
	Przyniosła w słoiku roślinę, którą jej mąż zerwał z dziko rosnącego drzewa, twierdząc, że jest to żurawina. Kazał ją zaprawić w słoikach i podawać do obiadu. źródło: NKJP: Anna Kosek: Trucizna w pięknej oprawie, Gazeta Poznańska, 2006-09-23
	Zaprawione w słoikach potrawy - gołąbki, fasolka po bretońsku czy klopsiki w sosie - trzeba tylko podgrzać. źródło: NKJP: (EBu): Kuchnia pod chmurką, Dziennik Bałtycki, 2000-06-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprawiłem +(e)m zaprawił	zaprawiłam +(e)m zaprawiła	zaprawiłom +(e)m zaprawiło	zaprawiliśmy +(e)śmy zaprawili	zaprawiłyśmy +(e)śmy zaprawiły
2 os.	zaprawiłeś +(e)ś zaprawił	zaprawiłaś +(e)ś zaprawiła	zaprawiłoś +(e)ś zaprawiło	zaprawiliście +(e)ście zaprawili	zaprawiłyście +(e)ście zaprawiły
3 os.	zaprawił	zaprawiła	zaprawiło	zaprawili	zaprawiły

bezosobnik: zaprawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaprawmy
2 os.	zapraw	zaprawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprawiłbym bym zaprawił	zaprawiłabym bym zaprawiła	zaprawiłobym bym zaprawiło	zaprawilibyśmy byśmy zaprawili	zaprawiłybyśmy byśmy zaprawiły
2 os.	zaprawiłbyś byś zaprawił	zaprawiłabyś byś zaprawiła	zaprawiłobyś byś zaprawiło	zaprawilibyście byście zaprawili	zaprawiłybyście byście zaprawiły
3 os.	zaprawiłby by zaprawił	zaprawiłaby by zaprawiła	zaprawiłoby by zaprawiło	zaprawiliby by zaprawili	zaprawiłyby by zaprawiły

bezosobnik: zaprawiono by

bezokolicznik: zaprawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaprawiwszy

gerundium: zaprawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaprawiony

odpowiednik aspektowy: zaprawiać

+

zaprawić

+

CO + (w CZYM)

Od: prawić ; zob. prawy