wykuć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. nauczyć się dobrze, włożywszy w to wiele wysiłku

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

	synonimy:	obkuć się wykuć
	hiperonimy:	nauczyć się

Student odpowiada poprawnie i dostaje tróję, bo nie błysnął, nie wykazał się intelektem. Wykuł się, czego się trzeba było wykuć i basta.

źródło: NKJP: Re: bardziej poprawnie, Usenet -- pl.hum.polszczyzna, 2001-05-29

A w szkołach nie uczą zdrowego, analitycznego, sceptycznego podejścia do rzeczy. Łatwiej kazać wykuć się na pamięć kilku definicji.

źródło: NKJP: Re: TVP 1 - żenady ciąg dalszy, Usenet -- pl.sci.kosmos, 2005-01-14

Aby napisać dobry esej, musisz historię rozumieć. Samo wykucie się dat, nazwisk, nazw miejscowości, gdzie podpisano dany traktat, [...] niewiele da.

źródło: NKJP: Literatura - matura, forum.historia.org.pl, 2007-04-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykułem się +(e)m się wykuł	wykułam się +(e)m się wykuła	wykułom się +(e)m się wykuło	wykuliśmy się +(e)śmy się wykuli	wykułyśmy się +(e)śmy się wykuły
2 os.	wykułeś się +(e)ś się wykuł	wykułaś się +(e)ś się wykuła	wykułoś się +(e)ś się wykuło	wykuliście się +(e)ście się wykuli	wykułyście się +(e)ście się wykuły
3 os.	wykuł się	wykuła się	wykuło się	wykuli się	wykuły się

bezosobnik: wykuto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykujmy się
2 os.	wykuj się	wykujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykułbym się bym się wykuł	wykułabym się bym się wykuła	wykułobym się bym się wykuło	wykulibyśmy się byśmy się wykuli	wykułybyśmy się byśmy się wykuły
2 os.	wykułbyś się byś się wykuł	wykułabyś się byś się wykuła	wykułobyś się byś się wykuło	wykulibyście się byście się wykuli	wykułybyście się byście się wykuły
3 os.	wykułby się by się wykuł	wykułaby się by się wykuła	wykułoby się by się wykuło	wykuliby się by się wykuli	wykułyby się by się wykuły

bezosobnik: wykuto by się

bezokolicznik: wykuć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykuwszy się

gerundium: wykucie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: kuć się

Rz_osobowy

+

wykuć się

+

CZEGO

Zob. kuć