przytwierdzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. zgodzić się z czyimiś słowami, mówiąc, wydając jakiś odgłos lub wykonując jakiś gest

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

potwierdzić

	Pan Sapieha rzucił głową, gotów przytwierdzić, że w Polsce, owszem, wiara jest dla każdego najdroższym klejnotem, źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
	- [...] To było prawie dwa lata temu. Pamięta pani, pani Stasiu? Super, no nie? – Super – kobieta przytwierdziła skrzekliwie i rozpostarła szeroko ramiona. źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
	Zygmunt opuszcza powieki w nieznacznym przytwierdzeniu: słyszałem, będę tak zeznawał. źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie - rocznik 1920, 1957
	- Dostał w czapę - powiedział pan Edzio. - Uhum - przytwierdził Antuk. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytwierdziłem +(e)m przytwierdził	przytwierdziłam +(e)m przytwierdziła	przytwierdziłom +(e)m przytwierdziło	przytwierdziliśmy +(e)śmy przytwierdzili	przytwierdziłyśmy +(e)śmy przytwierdziły
2 os.	przytwierdziłeś +(e)ś przytwierdził	przytwierdziłaś +(e)ś przytwierdziła	przytwierdziłoś +(e)ś przytwierdziło	przytwierdziliście +(e)ście przytwierdzili	przytwierdziłyście +(e)ście przytwierdziły
3 os.	przytwierdził	przytwierdziła	przytwierdziło	przytwierdzili	przytwierdziły

bezosobnik: przytwierdzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytwierdźmy
2 os.	przytwierdź	przytwierdźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytwierdziłbym bym przytwierdził	przytwierdziłabym bym przytwierdziła	przytwierdziłobym bym przytwierdziło	przytwierdzilibyśmy byśmy przytwierdzili	przytwierdziłybyśmy byśmy przytwierdziły
2 os.	przytwierdziłbyś byś przytwierdził	przytwierdziłabyś byś przytwierdziła	przytwierdziłobyś byś przytwierdziło	przytwierdzilibyście byście przytwierdzili	przytwierdziłybyście byście przytwierdziły
3 os.	przytwierdziłby by przytwierdził	przytwierdziłaby by przytwierdziła	przytwierdziłoby by przytwierdziło	przytwierdziliby by przytwierdzili	przytwierdziłyby by przytwierdziły

bezosobnik: przytwierdzono by

bezokolicznik: przytwierdzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytwierdziwszy

gerundium: przytwierdzenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przytwierdzać

	+	przytwierdzić	+	(że ZDANIE)
	+	przytwierdzić	+	(MOWA WPROST)

Zob. twierdzić