-
mówiący wskazuje, że to, co jest mówione, powinno być traktowane jako mówione poważnie
-
używane także jako odpowiedź upewniająca rozmówcę co do prawdziwości tego, o czym mowa
-
-
wykładnik oceny prawdziwościowej sądu
-
-
|
– Mała, serio mówię: stop!
źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997
|
|
– Serio myślałeś, że to możliwe? Związki na odległość się nigdy nie udają.
źródło: NKJP: Radosław Figura: Teraz albo nigdy!, 2008
|
|
Buntowałam się w ten sposób przeciw przewadze nieludzkiego protestantyzmu w naszym domu. Serio. Próbowałam wybrać Zielone Drzewo Życia i stać się wyłącznie Cyganem.
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
|
|
– Serio? – Uhm... Serio, jasna sprawa – ucina Anglik, patrząc, jak na brudnym parkiecie lądują kolejne sezamkowe ziarnka z trzeciego obwarzanka.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Niskie Łąki, 2000
|
-
część mowy: komentarz metatekstowy
-
serio _ |
szyk: stały: antepozycja |
-
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w.,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2015