strzaskać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

silnym uderzeniem lub siłą wybuchu zniszczyć coś, powodując rozbicie czegoś na kawałki

[stszaskać] lub pot. [sczszaskać], lub pot. [szczszaskać]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	Na środku pokoju, obok pieca, o który ktoś strzaskał gitarę, stało żelazne łóżko, na którym spał Erwin Mock. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Opowiedział więc dokładnie o aresztowaniu, oświadczył, że udało mu się uciec w momencie, gdy pocisk z działa strzaskał narożną kamienicę. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	Ktoś jednak już we wrześniu 2006 roku granitową tablicę strzaskał. źródło: NKJP: Granit nie wytrzymał, Tygodnik Siedlecki, 2008-05-24
	Niestety, zeszłoroczna, jesienna wichura powaliła i strzaskała tę kapliczkę. źródło: NKJP: Wanda Ryszkiewicz: Pamięć i ratunek, Dziennik Polski, 2005-09-17

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzaskałem +(e)m strzaskał	strzaskałam +(e)m strzaskała	strzaskałom +(e)m strzaskało	strzaskaliśmy +(e)śmy strzaskali	strzaskałyśmy +(e)śmy strzaskały
2 os.	strzaskałeś +(e)ś strzaskał	strzaskałaś +(e)ś strzaskała	strzaskałoś +(e)ś strzaskało	strzaskaliście +(e)ście strzaskali	strzaskałyście +(e)ście strzaskały
3 os.	strzaskał	strzaskała	strzaskało	strzaskali	strzaskały

bezosobnik: strzaskano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strzaskajmy
2 os.	strzaskaj	strzaskajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzaskałbym bym strzaskał	strzaskałabym bym strzaskała	strzaskałobym bym strzaskało	strzaskalibyśmy byśmy strzaskali	strzaskałybyśmy byśmy strzaskały
2 os.	strzaskałbyś byś strzaskał	strzaskałabyś byś strzaskała	strzaskałobyś byś strzaskało	strzaskalibyście byście strzaskali	strzaskałybyście byście strzaskały
3 os.	strzaskałby by strzaskał	strzaskałaby by strzaskała	strzaskałoby by strzaskało	strzaskaliby by strzaskali	strzaskałyby by strzaskały

bezosobnik: strzaskano by

bezokolicznik: strzaskać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: strzaskawszy

gerundium: strzaskanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: strzaskany

+

strzaskać

+

CO

Zob. trzaskać