Patrzył na mnie jak na jakieś bóstwo. Wlepiał we mnie te swoje zapuchnięte oczy. Musiałam się zrobić czerwona, bo się uśmiechnął. Poczułam, jak kamień spada mi z serca. Wiedziałam już wtedy, że wszystko będzie dobrze.
źródło: NKJP: Szymon Bogacz: Koło kwintowe, 2009
[...] wieczorem mam gości. To ludzie z kancelarii prezydenta Havla. Mówią, że byli u Ani i ona kazała im przyjść do mnie. Kamień spada mi z serca - wie, że tu jestem, więc się tak nie martwi.
źródło: NKJP: Krzysztof Rytel: Siedem dni w Pradze, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2000-11-01
- Nie dość, że się spóźnił, to jeszcze obraził się na mnie, że piję piwo - dodaje Agata. - Obraził się, po czym zabrał swoje rzeczy i poszedł pić z barmanem. Wtedy nastąpiło olśnienie. Poczułam, jak ogromny ciężar spada mi z serca, tak że mogę się wreszcie wyprostować i zobaczyć, jak piękny jest świat. „Kochani - powiedziałam wtedy - a teraz wyrzućcie zaproszenia, ponieważ żadnego ślubu nie będzie.”
źródło: NKJP: Uciekająca panna młoda, Cosmopolitan, 2000-02