bezrozumny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

książk. będący przejawem tego, że ktoś nie kieruje się rozumem, wiedzą i doświadczeniem i działa nierozsądnie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

	synonimy:	głupi nierozumny
	antonimy:	rozumny

bezrozumna agresja, miłość, nienawiść, radość, wiara, złość; moda; walka; bezrozumne uczucie; bezrozumne działania

	Wielką siłą i bezrozumną agresją popisali się wandale, którzy zbezcześcili groby na sławieńskim cmentarzu. źródło: NKJP: (jam): Nie ma siły na bandziorów, Dziennik Sławieński, 2000-08-25
	Bo też istotnie gołym okiem widać w wielu dziedzinach różne głupie pomysły, niemądre decyzje, bezrozumne działania i inne przejawy bezmyślności. źródło: NKJP: Kto jest głupi?, Dziennik Polski, 2002-10-04
	Bezrozumne patrzenie w ekran telewizora czy monitora komputerowego powoduje powtarzanie tego, co widzimy i słyszymy bez własnej refleksji i dystansu. źródło: NKJP: (ras): Minister wśród pątniczek, Dziennik Zachodni, 2001-08-06
	Żeby dojechać do mety, trzeba jechać ostrożnie. To jest główne zadanie w Rajdzie Safari. Nie bezrozumna walka o pierwsze miejsce, nie na oślep i byle do przodu, lecz wykazanie się umiejętnościami dostosowania szybkości do terenu, do stanu samochodu, jakim dysponuje się w tym konkretnym dniu, na tym konkretnym kilometrze. źródło: NKJP: Radosław Leniarski: Pożegnanie z Afryką, Gazeta Wyborcza, 1998-04-10

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: bez rozumu (zob. bez II , rozum )