tryumfować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. cieszyć się w widoczny sposób z własnego sukcesu lub zwycięstwa albo chwalić się tym

[trjumfować] lub [trjũfować], lub [tryjumfować], lub [tryjũfować], rzadziej [trijumfować] lub [triũfować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

hiperonimy:

chwalić się
cieszyć się

	Zielonogórskie media, które już na długo przed wyrokiem rozstrzygnęły, że [...] jest winien, teraz tryumfowały. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Mord na skarpie, 2005
	- Widzisz - tryumfował - teraz sam współpracujesz z Sowietami. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 1992
	Nie umiem – wybąkał w końcu Rożek. – Ano właśnie! – tryumfował polonista. źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998
	Za tym małym uśmiechem krył się wielki tryumf. Tak jej się przynajmniej zdawało. Nie, nie zdawało się jej, tego była pewna, wiedziała z całą pewnością, że on tryumfował. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania i donosy 1980-1989, 1989

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	tryumfowałem +(e)m tryumfował	tryumfowałam +(e)m tryumfowała	tryumfowałom +(e)m tryumfowało	tryumfowaliśmy +(e)śmy tryumfowali	tryumfowałyśmy +(e)śmy tryumfowały
2 os.	tryumfowałeś +(e)ś tryumfował	tryumfowałaś +(e)ś tryumfowała	tryumfowałoś +(e)ś tryumfowało	tryumfowaliście +(e)ście tryumfowali	tryumfowałyście +(e)ście tryumfowały
3 os.	tryumfował	tryumfowała	tryumfowało	tryumfowali	tryumfowały

bezosobnik: tryumfowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę tryumfował będę tryumfować	będę tryumfowała będę tryumfować	będę tryumfowało będę tryumfować	będziemy tryumfowali będziemy tryumfować	będziemy tryumfowały będziemy tryumfować
2 os.	będziesz tryumfował będziesz tryumfować	będziesz tryumfowała będziesz tryumfować	będziesz tryumfowało będziesz tryumfować	będziecie tryumfowali będziecie tryumfować	będziecie tryumfowały będziecie tryumfować
3 os.	będzie tryumfował będzie tryumfować	będzie tryumfowała będzie tryumfować	będzie tryumfowało będzie tryumfować	będą tryumfowali będą tryumfować	będą tryumfowały będą tryumfować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		tryumfujmy
2 os.	tryumfuj	tryumfujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	tryumfowałbym bym tryumfował	tryumfowałabym bym tryumfowała	tryumfowałobym bym tryumfowało	tryumfowalibyśmy byśmy tryumfowali	tryumfowałybyśmy byśmy tryumfowały
2 os.	tryumfowałbyś byś tryumfował	tryumfowałabyś byś tryumfowała	tryumfowałobyś byś tryumfowało	tryumfowalibyście byście tryumfowali	tryumfowałybyście byście tryumfowały
3 os.	tryumfowałby by tryumfował	tryumfowałaby by tryumfowała	tryumfowałoby by tryumfowało	tryumfowaliby by tryumfowali	tryumfowałyby by tryumfowały

bezosobnik: tryumfowano by

bezokolicznik: tryumfować

imiesłów przysłówkowy współczesny: tryumfując

gerundium: tryumfowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: tryumfujący

odpowiednik aspektowy: zatryumfować

Rz_osobowy	+	tryumfować	+	MOWA WPROST
Rz_osobowy	+	tryumfować	+	że ZDANIE

łac. triumphāre

Od: triumf