rumiany

Była cała okrągła i rumiana, miała policzki jak jabłka i śmiejące się oczy pod równą grzywką.

źródło: NKJP: Monika Żeromska: Wspomnienia, 2007

Myślę, że miał rację, bo nasza stołówka była słynna z dobrego wyżywienia nie tylko w Warszawie, a koleżanki i koledzy wracający z obozów czy z wojska, rozkwitali na naszym jedzeniu w ciągu kilku tygodni, przekształcając się z bladych wymoczków w rumianych i wesołych młodych ludzi płci obojga.

źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994

[...] Teresa przykucnęła, toboły już przy niej, a ona w ogień dmucha. [...] Rumiana była jeszcze od tamtego ognia, zapłakana, ale spokojniejsza [...].

źródło: NKJP: Halina Auderska: Babie lato, 1974

Człowiek z białą twarzą, blady uznawany jest za chorego, jego cera świadczy o niedobrym stanie zdrowia lub ducha. Natomiast człowiek zdrowego wyglądu ma rumianą, czerwoną cerę, która ma tu pozytywne konotacje.

źródło: NKJP: Beata Lisowska: Leksem czerwony jako komponent związków frazeologicznych w języku polskim, Studia Paedagogica I, 2008