przytrzymać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zacząć trzymać jakiś przedmiot w taki sposób, że uniemożliwia to niepożądaną zmianę pozycji lub ułożenia ciała

[pszytszymać sie] lub pot. [pszyczszymać sie]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

uchwycić się
złapać się

	Jedną ręką przytrzymałem się jakiegoś drążka, a drugą chwyciłem Natalię. źródło: NKJP: Agata Pustułka: Tylko dziesięć sekund, Dziennik Zachodni, 2008-07-18
	Pod Andrysem ugięły się ze strachu kolana i byłby upadł, gdyby nie przytrzymał się ściany. źródło: NKJP: C.S. Friedman: Korona cieni, Esensja, 2008-07
	Robertowi udało się zachować równowagę, gdy przytrzymał się telewizora. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
	Ania pamięta chwilę grozy, gdy niebezpiecznie przechylała się z wózkiem, będąc już kilka metrów nad ziemią. Nie mogła nic zrobić. Ani przytrzymać się ręką (brak czucia), ani wstać, ani cofnąć ciała. źródło: NKJP: Mariola Zaczyńska: Przepustka do świata, Tygodnik Siedlecki, 2009-08-04

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytrzymałem się +(e)m się przytrzymał	przytrzymałam się +(e)m się przytrzymała	przytrzymałom się +(e)m się przytrzymało	przytrzymaliśmy się +(e)śmy się przytrzymali	przytrzymałyśmy się +(e)śmy się przytrzymały
2 os.	przytrzymałeś się +(e)ś się przytrzymał	przytrzymałaś się +(e)ś się przytrzymała	przytrzymałoś się +(e)ś się przytrzymało	przytrzymaliście się +(e)ście się przytrzymali	przytrzymałyście się +(e)ście się przytrzymały
3 os.	przytrzymał się	przytrzymała się	przytrzymało się	przytrzymali się	przytrzymały się

bezosobnik: przytrzymano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytrzymajmy się
2 os.	przytrzymaj się	przytrzymajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytrzymałbym się bym się przytrzymał	przytrzymałabym się bym się przytrzymała	przytrzymałobym się bym się przytrzymało	przytrzymalibyśmy się byśmy się przytrzymali	przytrzymałybyśmy się byśmy się przytrzymały
2 os.	przytrzymałbyś się byś się przytrzymał	przytrzymałabyś się byś się przytrzymała	przytrzymałobyś się byś się przytrzymało	przytrzymalibyście się byście się przytrzymali	przytrzymałybyście się byście się przytrzymały
3 os.	przytrzymałby się by się przytrzymał	przytrzymałaby się by się przytrzymała	przytrzymałoby się by się przytrzymało	przytrzymaliby się by się przytrzymali	przytrzymałyby się by się przytrzymały

bezosobnik: przytrzymano by się

bezokolicznik: przytrzymać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytrzymawszy się

gerundium: przytrzymanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przytrzymywać się

+

przytrzymać się

+

(CZEGO) + (CZYM)

Zob. trzymać