ktoś puścił mimo uszu coś - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś nie zareagował na to i nie przejął się tym, co inna osoba powiedziała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

ktoś puścił mimo uszu gadkę, gadaninę, czyjeś słowa, uwagę; odpowiedź, pytanie; radę; lament, narzekanie, skargi; docinek, obelgę, przytyk, zaczepkę; protest; plotki; żarty

	[...] Elizabeth zamówiła sałatkę z kurczakiem, namawiała też Smitha, aby coś zjadł, on jednak poprzestał na kawie. - Ja, jak mój pies, jadam raz dziennie - zażartował. Puściła to mimo uszu. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	- A więc jesteś teraz duchownym, który przechadza się po polskim mieście z armatą za świątobliwą pazuchą? -zagaił Romanow. Hiszpan puścił mimo uszu tę zaczepkę. źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
	Kuchnia była sporym, pomalowanym na niebiesko pomieszczeniem, na środku którego stał duży stół. Kobieta wskazała gestem, by Grzegorz zajął za nim miejsce. - Nie trzeba, ja tylko na chwilę - rzucił bez przekonania. Maria puściła tę uwagę mimo uszu. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008
	Pan Corsi puścił te słowa mimo uszu. Wiedział swoje. Albo może chciał zaznaczyć swoje stanowisko, niezależnie od tego, czy przypływ podróżnych z Polski wzrastał, czy malał. źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1984
	Oczywiście mogła puścić mimo uszu mój pomruk. Ignorowała dotąd wszystko, co do niej mówiłem. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, npch; puścić